İPA Raporu Açıklandı: Bakın Türkiye Yoksullukla Mücadelede Kaçıncı Sırada?
TÜRKİYE YAYINCILAR BİRLİĞİ BAŞKANI KOCATÜRK: “MEB, PAZARIN LİDER YAYINCISI HALİNE GELDİ. DÜNYANIN HİÇBİR YERİNDE BÖYLE BİR ŞEY GÖRÜLMEDİ”
GÜLARA SUBAŞI
Türkiye Yayıncılar Birliği, 2022 Yılı Türkiye Kitap Pazarı Raporu’nu açıkladı. Raporda Millî Eğitim Bakanlığı’nın (MEB) 2021’de uygulamaya koyduğu ücretsiz yardımcı kaynak dağıtma uygulamasıyla Türkiye’nin en büyük yayıncısı pozisyonunda olduğu belirtildi. Türkiye Yayıncılar Birliği Lideri Kenan Kocatürk, “Bu kitaplarının dağıtılmasının sektörde yarattığı şudur; eğitim yayıncılarının, kitabevlerinin satışları düştü ve kitabevleri yavaş yavaş kapanmaya başladı. MEB, yayıncılık sektörünün yüzde 29,5’inde yer alarak sektörün en büyük yayıncısı ve pazarın önder yayıncısı haline geldi. Dünyanın hiçbir yerinde böyle bir şey görülmedi ve görülmüyor” dedi.
Türkiye Yayıncılar Birliği, 2022 Yılı Türkiye Kitap Pazarı Raporu’nu açıkladı. Raporda, Türkiye’nin kitap üretiminde 7 yıl gerilediği vurgulanırken, 2015 yılının sayılarına geri dönüldüğü belirtildi. Türkiye Yayıncılar Birliği Lideri Kenan Kocatürk, 2022 raporunu ve yayıncılık sektörünün son durumunu ANKA Haber Ajansı’na kıymetlendirdi. Kocatürk şunları söyledi:
“2022’DE KÂĞIT FİYATLARININ TÜRK LİRASI BAZINDA YÜZDE 300 ARTTIĞINI GÖRDÜK”
“Başlangıçta, 2021 Eylül’ünden itibaren Türkiye’de dövizin dalgalanması ve döviz fiyatlarındaki artışla birlikte basılı kitap üretiminde kullanılan kâğıdın dışa bağımlı olması, öbür basım ve matbaa gereçlerinin -boyaların, tutkalların- ciltleme gereçlerinin büsbütün ithal olması nedeniyle maaliyetler iki katına kadar çıktı. 2022 yılını değerlendirdiğimizde, kâğıt fiyatlarının Türk lirası bazında yüzde 300 arttığını gördük. Bütün ithal ürünlerin ve gereçlerin de fiyat artışıyla birlikte yayınevleri, kendi yayın planlarını gözden geçirerek birtakım planlarını daralttılar, azalttılar. Tabi bununla bir arada tıpkı vakitte satışlarda da bir gerileme oldu.
“KİTAPLARI ARTIK 25 TANE BASAN YAYINCI ARKADAŞLARIMIZ VAR”
Enflasyonun artmasıyla kitap satış fiyatlarındaki adetlerde yüzde 20 ila 30 ortası bir düşüş görüyoruz. Yayınevlerinin kitap satışlarında yüzde 40’lık bir ciro artışı yaşamasına karşın aslında pazarda üretim açısından iki türlü gerileme oldu. Birincisi, yayın planlarının değişmesiyle birlikte kitapların çeşitleri azalırken baskı adetlerinde de değişiklik oldu. Evvelce beş bin üretilen kitap iki bine, iki bin üretilenler bine, bin üretilenler beş yüze kadar düştü. Hatta iş öyle bir noktaya geldi ki, bugün dijital basım teknolojileri sebebiyle kitapları artık 100, 50 ya da 25 tane basan yayıncı arkadaşlarımız var. Bunun temel nedeni, maliyetlerinin ve kâğıt fiyatlarının döviz bazında artmış olması.
“YAYINCILARIN KÂRLARINDAN FERAGAT EDEREK KİTAP FİYATLARINI ÇOK ARTIRMADIĞINI GÖRÜYORUZ”
Bir istatistik vereyim: 2021 Eylül’ü ve 2022 Eylül’ü ortasında yayıncıların maaliyetlerinin döviz bazında yüzde 84 arttığını tespit ediyoruz. Lakin kitap satış fiyatlarının döviz bazında yüzde 15 gerilediğini görüyoruz. Aslında burada, ülke yayıncılarının ve bağımsız yayıncıların, okurlarıyla olan bağını güçlü kılmak için kârlarından feragat ederek kitap fiyatlarını çok artırmadığını görüyoruz. Ancak temel neden Türkiye iktisadının yaşadığı kırılganlık, dövizin ve dövizle birlikte pandemi sonrasında yurtdışında kâğıt ham unsuru fiyatlarının artmış olmasıdır.
“GEÇMİŞTE TÜRKİYE’NİN KÂĞIT FABRİKALARI VARDI…”
Kâğıt krizinin şöyle bir noktası var. Bizim çağrılarımızdan da bir adedidir. Geçmişte Türkiye’nin kâğıt fabrikaları vardı. Bu kâğıt fabrikaları, teknoloji olarak geri olduğu söylenerek özelleştirildi ancak özelleştirilen fabrikalardan 3 tanesi kâğıt üretir hale geldi. Ve hatta onlardan da şu anda yalnızca bir tanesi Balıkesir Kâğıt Fabrikası, kâğıt üretiyor. Dalaman Kâğıt Fabrikası da yeni yeni üretmeye başladı. Ancak örneğin Dalaman’daki fabrika daha çok fotokopi kâğıdı üretiyor ve bu içeride üretilen kağıt ölçüsü, Türkiye’nin muhtaçlığı olan kâğıdın yüzde 1-2’sidir. Kâğıt fabrikalarının kapanmış olması, aslında bize kâğıdın stratejik bir ürün olarak ne kadar önemli olduğunu da gösterdi.
“KAPATILAN KÂĞIT FABRİKALARININ MAKİNALARI HURDA FİYATINA SATILDI”
Kâğıt fabrikaları, bir özelleştirme furyası ve modasıyla kapatıldı. Kapatılan kâğıt fabrikalarının makinaları hurda fiyatına satıldı. Fabrikaların yerleri, üç otuz paraya satıldı. Sonradan o topraklara, katma kıymet yaratılmış olan yeni binalar yapıldı. Hasebiyle bu kâğıt krizlerini yaşamamak için, kâğıt fabrikalarının ve kâğıt endüstrisinin devletin teşvikiyle özel sektör tarafından tekrar kurulması gerektiğini söylüyoruz. Devletin daha çok ambalaj kâğıdı üzerine çalışması var. Ege’de, Ödemiş ya da Nazilli’de ambalaj fabrikası kuruldu. Bu bahisle ilgili geçmiş dönemde, Sanayi ve Ticaret Bakanı’yla yaptığım görüşmelerde devlet tarafından teşvik edilerek özel sektörün kâğıt fabrikası açmasının gündemlerinde olduğu söylendi ancak ne yazık ki rastgele bir gelişme olmadı.”
“YARDIMCI KAYNAK KİTAPLARI TAHMİNEN DE BİR SEÇİM YATIRIMI OLARAK ÜCRETSİZ DAĞITILMAYA BAŞLANDI”
Kocatürk, MEB’in ücretsiz yardımcı kaynak dağıtımının sektördeki daralma ve üzerindeki tesirini ve uygulamanın fonksiyonelliğine ait şunları söyledi:
“Bildiğiniz üzere, ders kitapları ücretsiz dağıtılıyordu. Millî Eğitim Bakanlığı (MEB), 2021’de yardımcı kaynak kitapları dağıtmaya başladı. Bundan 4-5 yıl önce MEB, yardımcı kaynak kitaplara ihtiyaç olmadığını ders kitaplarının esasen eğitime yeteri kadar dayanak verebileceğini söylüyordu. MEB okullarına çocukların okuma kültürünün geliştirilmesiyle ilgili hikâye kitaplarının sokulması bile engellenirken, yardımcı kaynak kitapları tahminen de bir seçim yatırımı olarak ücretsiz dağıtılmaya başlandı. Yardımcı kaynak kitap, geçmişte öğretmenin seçeceği bir gereksinime göre yayıncılardan ve kitabevlerinden temin edilirdi. Her öğrencinin birebir gereksinimi olduğunu düşünerek basılmış olan yardımcı kaynak kitapların ne kadar yarar sağladığını ne MEB ne öğretmenler ölçebiliyor.
“MEB, PAZARIN BAŞKAN YAYINCISI HALİNE GELDİ. DÜNYANIN HİÇBİR YERİNDE BÖYLE BİR ŞEY GÖRÜLMEDİ”
Bu kitaplarının dağıtılmasının sektörde yarattığı şudur; eğitim yayıncılarının, kitabevlerinin satışları düştü ve kitabevleri yavaş yavaş kapanmaya başladı. MEB açıkladığımız üzere, yayıncılık sektörünün yüzde 29,5’inde yer alarak sektörün en büyük yayıncısı ve pazarın başkan yayıncısı haline geldi. Dünyanın hiçbir yerinde böyle bir şey görülmedi ve görülmüyor. Bu da ülkenin öbür yayıncılarının pazarda ürettikleri kitaplara rakip kitap üreten bir devlet anlayışıyla yürüyor. Bunun ne kadar yarar sağlandığı da çok tartışılan bir nokta.
“DEVLETE DİYORUZ Kİ, ‘KİTAP KART’ PROJESİNİ HAYATA GEÇİRİN”
Evet bu yardımcı kaynaklara gereksinimi olan fakir insanlarımız var, biz burada itiraz etmiyoruz. Lakin öğretmenin seçtiği kitabın okutulmasının şöyle bir yararı var: Öğretmen öğrencisinin hangi alanda, ne kadar, hangi kitaplara muhtaçlığı olduğunu biliyor. Artık siz merkezi olarak tüm bu kitapları basıp gönderirseniz, gönderdiğiniz bu kitapların hiçbir manası kalmıyor. Çünkü o öğrencinin muhtaçlığı yok. Biz burada devlete diyoruz ki, ‘Kitap Kart’ diye bir projemiz var. Siz Kitap Kart’ın içine buraya harcayacağınız sayısı öğrencilerin harcayabileceği halde koyun, öğrenci gitsin kitabevinden öğretmeninin kendisine söylediği kitabı Kitap Kart’ın içindeki parayla satın alsın. Sizin merkezi olarak gönderdiğiniz kitabın ne kadar yararı olduğu ortada ve fakir çocukların da bundan faydalanamadığını imtihan sonuçlarına baktığımızda görüyoruz. İmtihan sonuçlarından çıkan şu ki, daha çok özel okullarda okuyan çocuklar başarılı. Çünkü oralarda, her türlü yardımcı kaynağın ve temel ders kitaplarının sınırsız biçimde öğrenciye ulaştırıldığını ve o kaynaklarla eğitim gördüklerini biliyoruz.
“NEDEN 72 ÜLKE ORTASINDA BİZİM ÇOCUKLARIMIZIN OKUDUĞUNU ANLAMADA 40’INCI SIRADA OLDUĞU ANLAŞILIYOR”
Bizim kültür yayınlarımızın hissesi, toplam yayıncılık sektörünün içinde yüzde 29,59. Pazarın yüzde 59,89’u eğitim yayınları. Fakat bunun içinden dinî yayınları çıkardığınızda, sektörün yalnızca yüzde 26’sı çocuk, birinci gençlik, kurgu dışı ve kurgu kitaplarından oluşuyor. Yani edebiyat kitaplarının yayıncılık sektörünün içindeki oranına bakarsanız yüzde 4,62’dir. Yüzde 60’ı eğitim yayınlarından, yüzde 29’u kültür yayınlarından oluşan bir pazarın içerisinde neden 72 ülke ortasında bizim çocuklarımızın okuduğunu anlamada 40’ıncı sırada olduğu anlaşılıyor. Öğretmenlerin seçtiği okuma kitaplarını, hikâye kitaplarını ve çocukların hayal gücünü geliştirecek kitapları okula sokup okutmazsak, yaygın kütüphaneler, sınıf kitaplıkları, okul kütüphaneleri kurmazsak bu türlü şeyler olabilir.
“BİR ÜLKEDE KÜLTÜR YAYINLARI SEKTÖRÜN YÜZDE 26’SINI OLUŞTURUYORSA BU VAHİM BİR DURUMDUR”
İnsanların gelirleri düşük olabilir lakin toplumsal devlet olarak kütüphanelerin yaygın halde hizmet veriyor olması ve oralarda güncel kitapların bulunuyor olması lazım. Mesela MEB, her okula kütüphane kampanyası yaptı lakin bunu bağış kitaplarla yapmaya çalıştı. Buraya bir bütçe ayırarak kitap satın alması yapmadı. Şayet bir ülkede kültür yayınları yayın sektörünün yüzde 26’sını oluşturuyorsa bu vahim bir durumdur. Eğitim yayınlarının yüzde 59’unun içerisinde yüzde 30’un MEB tarafından üretildiğini düşünün. Beşerler yeniden yardımcı kaynaklarını gidip sektörden almışlar bir gerileme olmuş lakin yeniden de almışlar. Demek ki o gereksinimi tam karşılayamamış.”
“YANINDAKİ ARKADAŞININ KALEMİNİ ÇALMAYAN, BİZİM KİTAPLARIMIZDAKİ HAKLARI ÇALIYOR”
Kocatürk, akademik yayıncılığın sektördeki hissesinin yüzde 1’e kadar gerilemesinin nedenlerini şöyle açıkladı:
“Zaten daima düşüktü. Annelerimiz, babalarımız çocuklarını yetiştirirken, ‘Başkasının malına el uzatma, haramdır’ derlerdi. Böyle şeyleri ahlaken yanlış buluruz hatta sıra arkadaşının kalemini çalmak bile ayıp karşılanırken bugün bu yasadışı fotokopicilerin yaygın biçimde fotokopi çekmeleriyle birlikte aslında muharrirlerin, yayıncıların, editörlerin, çevirmenlerin hakları gasp ediliyor, çalınıyor, bu açık açık hırsızlık. ‘Ama öğrencilerin de gelir durum düşük, kitap fiyatları pahalı’ deniyor. Bugün Türkiye’de ortalama üniversite ders kitapları, bütün dünyadaki fiyatların neredeyse 5’te 1’ine satılıyor. İngilizce bir kitabın Türkiye’deki satışı 50 dolarlar civarındayken ve tıpkı kitabın Türkçeye çevrilmiş hali ne yazık ki 12-13 dolara satılırken bile buna kıymetli denmesin. Öğrenci arkadaşlarım beni yanlış anlamasın ancak sigaralarının, cep telefonlarının ücretleriyle karşılaştırdıklarında bunlar hiç kıymetli gelmezken kitap fiyatlarının değerli gelmesi, biraz akademik dünyanın etik anlayışlarının oturmamasından kaynaklı. Yaygın fotokopi kitap çoğaltmanın hırsızlık olduğunu söylüyoruz. Yanındaki arkadaşını kalemini çalmayan, bizim kitaplarımızdaki hakları çalıyor.
“AKADEMİK YAYINLARDA ÖĞRENCİ BAŞINA YARIM KİTAP DÜŞÜYOR, UTANILACAK BİR DURUM”
Dijital PDF paylaşımlarının yayıncıların müsaadesi olmadan yapılıyor olması da buradaki öteki sorun. Akademik yayınlarda öğrenci başına yarım kitap düşüyor, utanılacak bir durum. Yaklaşık 6,5 milyona yakın öğrencimiz var, öğrencilerimizin her birinin cep telefonları en ucuzu 3 bin lira fakat kabaca 200 liralık kitaba, ‘pahalı geliyor’ denmesinin ben aslında etik açıdan düşünmemiz gereken bir husus olduğunu düşünüyorum. Akademik dünya, bu ülkeye faziletli, dürüst, etik prensiplere bağlı beşerler, meslek erbabı yetiştirecek. Akademik dünya başını öbür tarafa çeviriyor, bu akademik dünyadaki kitap hırsızlığını, çalıntıyı, yasa dışı fotokopileri ve yasa dışı PDF paylaşımlarını görmezden geliyor. Birtakım yerlerde ise bütün bunların akademisyenlerin teşvikiyle olduğunu görüyoruz. Bu da Türkiye’nin ayıbı olarak orada duruyor.”
“GELİŞMİŞ ÜLKELERDE İNDİRİMLER DÜŞÜK TUTULUR ÇÜNKÜ KÜLTÜRÜN TAŞIYICISI OLAN KİTABEVLERİDİR”
Kocatürk, çevrimiçi satışlardaki artış göz önüne alındığında “Bu satışların tüketici için avantajları mevcutken, görülen artış, kitap satış mağazalarının kârlılığı açısından ne manaya gelir?” sorusuna şu karşılığı verdi:
“Dünyada, gelişmiş çağdaş ülkelerde, yayıncılığı kamu hizmeti üzere görüyorlar. Eğitimin kaliteli olması, öğretmenin düzgün yetişmiş olması, kütüphanelerin yaygın olması ve bu kütüphanelere alınacak kitapları da yayıncıların belirlediği fiyatlardan lokal kitapçılardan alarak bir ekosistem yaratıyorlar. Hem toplumun muhtaçlığı karşılanıyor hem de yeterli kitaplar üretenlerin kitapları satın alınarak birinci maaliyetleri çıkarılıyor. Fransa’da, Almanya’da, İtalya’da, İspanya’da, Kore’de neredeyse indirimsiz, yüzde 9-10 indirimli alınıyor. Bu ülkelerde kitap fiyatlarında indirim yasaktır, sadece birtakım istisnalar vardır. Örneğin Almanya’da hiç indirim yapılmaz, Fransa’da yüzde 5, İtalya’da yüzde 10, İspanya’da yüzde 15 yapılır. İndirimler düşük tutulur çünkü kültürün taşıyıcısı olan kitabevleridir.
“TÜRKİYE’DE MEMLEKETLER ARASI DEVLERİN DE GELDİĞİ SEKTÖR, E-TİCARET SAVAŞLARINA SAHNE OLUYOR”
Kitabevlerinde yalnızca kitap satılmaz, oraya karar verdiğiniz bir kitabı almaya gittiğinizde ve kitapçıya girdiğinizde üçe yakın da öbür kitap alırsınız. Kültürün taşıyıcısı olması açısından kitabevlerinin yaşamasının çok önemi var. Batılı ülkeler bütün bunu çözmek için, kitabevlerinin ziyan etmeyeceği ve insanların oradan elini ayağını çekmeyeceği biçimde muharrir etkinliklerinin, söyleşilerin düzenlendiği bir yapı kurmuşlardır. Bizde ise ticaret kanunumuz aracılığıyla ne yazık ki, hele de artık memleketler arası devlerin de geldiği yayıncılık sektörü, ziyanına olsa bile yüksek indirimlerle kitap satan e-ticaret savaşlarına sahne oluyor. Okurların da bizi anlaması açısından söyleyeyim. Bir kitabevine yüzde 35 indirimle verilmiş olan kitaplar, bir internet sitesinde yüzde 50 indirimli satıldığında, kim sarfiyat kapak fiyatından kitap satan kitabevinden kitap alır?
“YAZILI KÜLTÜRÜ MUHAFAZA KANUNU’ DİYE SUNDUĞUMUZ BİR KANUN TASLAĞI VAR”
Kitabevleri aslında yavaş yavaş kapanmaya başlıyor. Bizim de bu mevzuyla ilgili ‘Yazılı Kültürü Müdafaa Kanun Taslağı’ diye sektörün içindeki bütün paydaşlarla hazırlayıp sunduğumuz, Kültür Bakanlığı’nın da revize edip kabul ettiği, tıpkı vakitte Maliye, İçişleri ve Adalet bakanlıklarının da müdahale ettiği ve bizim tekrar gözden geçirerek hazırladığımız bir kanun taslağı var. Bu kanun taslağı şu anda yasallaşması için Cumhurbaşkanlığı’nda beklemekte. Şayet bu kanun taslağı yasallaşmazsa yayıncılık sektörünün ve kültürümüzün sıraladığımız nedenlerden ötürü çok büyük ziyan göreceğini söylüyoruz. Kitabevine gitmeden konutumuza kadar gelen çevrimiçi satışlar devam edecek ve hayatımızda olacak, bu kaçınılmaz bir gerçek. Biz bunun yayıncılık sektörünün ve kültürümüzün ziyan görmeden yapılmasının düzeneklerinin kurulması için bu kanun taslağını hazırladık. Bütün gelişmiş ülkelerde bu kanunlar var. Yayıncılık hizmetini, kamu hizmeti olarak görüp koruyan, kitabevlerini koruyan, kütüphanelerin yaygınlaşmasını sağlayacak bir kanun taslağıdır. Bunun bir an önce hayata geçmesi gerekiyor.”
“PTT KARGO ARTIRIMI, EDEBİYAT VE KÜLTÜR MECMUALARINI OLUMSUZ ETKİLİYOR”
Kocatürk, PTT Kargo’nun kitap taşıma tarifesinde gittiği değişiklikle yüzde 315’lik artırım yapmasını şöyle kıymetlendirdi:
“Yayıncılarımızın birçoğu PTT Kargo’yu kullanıyordu. PTT, kitabevlerine, okullara gönderilen kitapları da ücretsiz götürüyordu, artık ondan da vazgeçti. Bu artırım, e-ticaret satışlarında bir düşüş yaratmaz ancak özellikle edebiyat ve kültür mecmualarını çok olumsuz etkiliyor. PTT Kargo’nun bu şartları, yayıncıların kitap satışlarını olumsuz etkiliyor. Bağımsız yayıncıların okurlara direkt sattığı kitap satışlarında tesirli olabileceğini düşünüyorum.”
“SESLİ KİTAP PİYASAYA GİRMEYE BAŞLADI”
“Tüm dünyada kitapların önce hardcover’ı -ciltlisi-, sonra paper back’i, yani karton kapaklısı ve sonra cep boyutu basılır. Fakat tıpkı vakitte sesli kitap da vardır. Bizde sesli kitap piyasaya yavaş yavaş girmeye başladı. Beşerler bir yerden bir yere giderken hele Ankara, İstanbul üzere trafik sorunu olan yerlerde, artık yolda giderken trafikteki otomobillere bakmak yerine birebir vakitte kitap dinlemeye başladılar. Hatta öyle şeyler var ki bu dinlenen kitapları, meskene gittiklerinde kaldığı yerden okumaya da başladılar. Bayan okurlarımız konutta iş yaparken kitap dinlemeye başladı. Sesli kitap oranındaki artışın, kitap fiyatlarının atmış olmasıyla bir bağı yok. Tam aksine uzun yolda ya da trafikte olduğumuz süreler içerisinde dinlemeyle alakası var. Yüzde 55’lik artış, bir önceki yıla göredir. Aslında enflasyonu buradan çıkardığınızda bir artış yoktur fakat Türkiye’de bu pazarın yavaş yavaş da geliştiğini söyleyebilirim.
“DEVLET KİTAP ALIRKEN İHALE MEVZUATIYLA EN YÜKSEK İNDİRİMLE ALMAK YERİNE YAYINCIYI, KİTABEVİNİ KORUMALI”
Devletimiz halk kütüphanelerine kitap satın alırken yayıncıdan yüzde 45 indirimli alıyor. Diyoruz ki, ‘Kütüphaneleri yaygınlaştırın, kütüphanelere kitap alırken yayıncının belirlediği fiyatlardan azamî yüzde 20 indirimle alın ve bu kitapları kütüphaneye en yakın kitabevinden alın ki o kitabevi de ayakta kalsın yaşasın.’ MEB’e diyoruz ki, ‘Sınıf kitaplıklarına, okul kütüphanelerine kitap alın.’ Üniversite kütüphanelerine diyoruz ki, ‘Siz de buralara kitap alın ya da kiralama yoluyla dijital kitapları alın.’ Bütün bunları alırken Türkiye’nin ihale mevzuatıyla en yüksek indirimle almak yerine, üreten yayıncıyı, muharriri ve yaratıcılığı desteklemek için belirlenen indirimlerle alın ve kitabevlerini de koruyun. E-ticaret satışlarında yüzde 10 ya da 20’den fazla indirim yapılmasın ki kitabevleri ayakta kalsın.
“KÜTÜPHANELERDEN KİTAP EDİNMENİN YOLUNU AÇALIM”
Kendi şahsî kütüphanelerini kuracak olan beşerler, kitabevlerinden yahut çevrimiçinden kitapları alırlar fakat tıpkı vakitte okurlar rastgele bir biçimde bir kitaba erişmek istediğinde bir bedel ödemeden yaygın halk kütüphaneleri ve lokal kütüphanelerden kitap edinmenin yolunu da açalım diyoruz. Yazılı Kültürü Muhafaza Kanunu’nun özü bu. Burada yasaklanan, yayıncının belirlediği fiyatın dışında yüzde 10’dan yahut 20’den fazla indirim yapılmaması. Amaçlanan kitabevleri ayakta kalsın, yaşasın ve kültürün de taşıyıcısı olsun. Kütüphanelere kitap alımında da ahbap çavuş ilgisiyle, iktidarın adamından, belediyedeki dayısının çocuğunun şirketinden alınan değil düzgün kütüphanecilerimiz, âlâ öğretmenlerimizin seçtikleri kitapların kitabevlerinden alındığı, yayıncıların da yeni yeni kitaplar üretmesini sağlayan bir yapı olsun. Söylediğimiz bu.
“KİTAP YASAKLAMALARINA KARŞI ÇIKIYORUZ VE YÖNETENLERE DİYORUZ Kİ, ‘KİTABIMA DOKUNMA!”
Ülke yayıcılığının çok sağlam bir damarı var. Bu sağlam damar, uzun yıllardır mücadele ederek bağımsız yayıncılarımız tarafından geliştirildi. Milletlerarasında Türkiye, yeni kitap üretme sayısı olarak bakıldığında 5’inci sırada. Bu hiç küçümsenecek bir şey değil. Dünyadaki yayıncılık sektörünün içinde ekonomik olarak 12’nci sıradayız. Okuma kültürünü geliştirilirken bunun yaratıcılığa ve özgür düşünceye de ket vurmadan yapmamız lazım. Ülkemizde kitap yasaklamaları yıllardır devam ediyor bu dönemde de oldu. Bu kitap yasaklamaların önüne geçemiz gerekiyor. Küçükleri Muzır Neşriyattan Muhafaza Heyeti diye bir konsey var. Bu konsey çocuklarımızın okuyacakları kitapları yasaklamakla görevli. Her ay bir kitabı yasaklıyorlar. Hatta artık yetişkinlere yönelik olan kitaplara da yasak getirmeye başladılar. Böyle yasaklarla bu ülke artık yürüyemez, kitapların özgür kalması gerekiyor. Onun için de Türkiye Yayıncılar Birliği olarak biz her yıl, Düşünce Tabir Özgürlüğü Ödülleri veriyoruz. Kitap yasaklamalarına karşı çıkıyoruz. Ve devlete, bizi yönetenlere de diyoruz ki, ‘Kitabıma dokunma!”
