ÇANKAYALI ÇOCUKLAR, GELECEĞİN KODLARINI ÖĞRENİYORLAR
YARIM ASIRDIR YARDIMSEVERLER DERNEĞİ BAŞKANLIĞI YAPAN ÜNALDI: “ESKİDEN BEŞERLER KIYAFET İSTERLERDİ ARTIK YİYECEK İSTİYORLAR”
MUSTAFA USTA
Türkiye Yardımseverler Derneği Sinop Şube Lideri Sevim Ünaldı, “Eskiden beşerler kıyafet isterlerdi. Artık kıyafet istemiyorlar. ‘Yiyeceğe gereksinimimiz var, paraya gereksinimimiz var’ diyorlar. Dışarıdan gelenler çok oldu bu orta. Yabancı asıllı vatandaşlar gelip mesken eşyası istediler. Kanepe, yatak, yorgan, battaniye ve yorgan isteyenler oldu. Biz de onları öbür derneklere yönlendiriyoruz. Gidip oradan alıyorlar” dedi.
Sinop’ta yaşayan 73 yaşındaki Sevim Ünaldı, 50 yıldır dernek başkanlığı yapıyor. Türkiye Yardımseverler Derneği Sinop Şube Lideri Ünaldı, insanların yıllar geçtikçe durumlarının daha da kötüye gittiğini belirterek, şunları söyledi:
“ESKİDEN 50 LİRAYA ÇOCUKLARA BURS VERİYORDUK”
“İlk başladığım vakit insanlara ne yaptığımızı anlatmak zordu. Ne iş yaptığımızı bilmeleri zordu. Yavaş yavaş biz bunu geliştirdikçe kendileri aramaya başladılar. ‘Biz yardım etmek istiyoruz, para vermek istiyoruz’ dediler. Bundan 5 sene öncesine kadar daima böyle devam etti. Biz de çalışmalarımızı ona göre yapıyorduk. Otelde yemek yapardık. 250 bireyden aşağı yemeğimiz olmazdı. Sanatçılar ve valiler geldi. Hem para kazanıyorduk hem de insanları eğlendiriyorduk lakin o devranlar bitti. Kazandığımız parayı da öğrencilere yolluyorduk. İnsanlara Ramazan ayında yiyecek yardımı yapıyorduk. Yoksul insanları tespit etmiştik, onların meskenlerine yiyecek yardımları yapardık. Fakir olanları güçlü olanlara bildirirdik. Kendileri gidip yardım ederlerdi lakin artık hiç birisi kalmadı. Bugünkü işlerimizde hiçbir şey yok, maddiyat çok yüksek. Beşerler para kazanamıyor ya da kazandığını fakat kendine yetiriyor. Çoluk, çocuk fazlalaştı. Okuma oranları yükseldi. Evvelce 50 liraya çocuklara burs veriyorduk. Artık 500 lira bir şey değil. Cins ve kermes düzenliyoruz. Buradan gelen parayı da çocuklara yolluyoruz.
“KİMİ KİRASINI KİMİ FATURASINI ÖDEYEMİYOR”
Eskiden beşerler kıyafet isterlerdi. Artık kıyafet istemiyorlar. ‘Yiyeceğe gereksinimimiz var, paraya muhtaçlığımız var’ diyorlar. Giysi eşyası isteyen çok oluyor, konut eşyası isteyen oluyor. Dışarıdan gelenler çok oldu bu orta. Yabancı asıllı vatandaşlar gelip mesken eşyası istediler. Kanepe, yatak, yorgan, battaniye ve yorgan isteyenler oldu. Biz de onları başka derneklere yönlendiriyoruz. Gidip oradan alıyorlar. Ulaşamayanlar tekrar bize geliyorlar. Onlara da elimizden geldiği kadarıyla yardım ediyoruz. 70 tane üyemiz var. Biz kendi konutumuzdan bile eşya yardımı yapıyoruz. Çocuk okutan insanların durumu daha ağır. Üniversitede okutanların daha da ağır. İlkokulda bile okutanların ağır. Çocuklar senin ne çektiğini bilmiyorlar ki. Anlatamıyorsun çocuklara. Çocuk istiyor, ‘hayır’ diyor, ‘alacaksın’ diyor. Ne yapacaksın? Önceki yıllarda en fazla 50 insan civarı artış oluyordu. Bu sene daha çok arttı. Kimi mesken kirasını veremiyor. Kimi su parasını veremiyor. Geçenlerde bir bayan geldi mesela, ‘benim çocuklarım aç’ dedi. Kimi ne arkadaşlar ortasında para toplayıp verdiğimiz oldu.”