GERMENCİK’TE BUDANAN AĞAÇ KOLLARI GEREKSİNİM SAHİPLERİNE YAKACAK OLUYOR
ANTAKYALI DEPREMZEDE: “BEKLENTİMİZ ŞU; ÖZELLİKLE ESKİ ANTAKYA’NIN BİR AN ÖNCE AYAĞA KALDIRILMASI İÇİN YETKİLİLER BİZE YARDIMCI OLURLARSA ÇOK MAKBULE GEÇER”
Haber: EMRE SERCAN İKE / Kamera: DURSUN ALKAYA
Antakyalı depremzede Mehmet Cüzdanoğlu, “Daha önce gelen yardımlarla şu andaki yardımlar yalnızca kuru bakliyat, buraya diğer hiçbir şey getirilemiyor. Daha önce su desteği çok geliyordu şu an o da yok, vatandaş onu da bulamıyor. Beklentimiz şu; özellikle eski Antakya meskenleri, özellikle çarşısı bir an önce ayağa kaldırılması için birlikte, biz halk olarak, yetkililer olarak da bize yardımcı olurlarsa süratli bir halde çok makbule geçer. İnanın Antakya’ya gittiğimiz vakit moralimiz sıfır oluyor. Yani artık çalışma isteğimiz de kalmıyor hiçbir şeyimiz de kalmıyor. Devlet olarak bize kendi çalışmalarını hızlandırırlarsa biz de onu görürsek aslında moralimiz düzelir biz de daha çok süratli oluruz” dedi.
Antakyalı depremzede Mehmet Cüzdanoğlu, 6 Şubat sarsıntılarının akabinde yaşadıklarını ve beklentilerini ANKA Haber Ajansı’na anlattı. Cüzdanoğlu, şunları söyledi:
“MANEVİ KAYBIMIZ TEKRAR GETİRİLEMEZ DİYE DÜŞÜNÜYORUM”
“Zaten sarsıntıdan önce biz Antakya’da ikamet ediyoruz. Antakya esasen kozmopolit bir yer biliyorsunuz çok da güzel bir memleket güzel bir kent. Tabi onun üzüntüsü içindeyiz. Şu an Antakya diye bir kent kalmadı. Üzüntümüz o, yani maddiyatı bir tarafa koyalım kaybettiklerimizi, manevi kaybımız tekrar getirilemez diye düşünüyorum fakat inşallah biz toparlamaya çalışıyoruz. Biz kenti terk etmedik. Yalnızca 5-10 gün çıktık mecburen çünkü burada birinci zelzelenin ikinci, üçüncü güne kadar hiçbir yardım, ne enkaz kaldırmak için yani daha doğrusu depremzedeleri çıkartmak için yardımlar gelmedi. Bir sürü dertler yaşadık. Antakya olarak söylüyorum. Başka vilayetler de muhtemelen birebir bizim gibi… Sonra tekrar memleketimize geldik. Ben enkazdan çıktım fakat sarsıntıdan çabucak sonra çıktım. Tabi iş yerim de vardı benim nargile kömür imalatıyla uğraşıyorum o da yerle bir oldu. Yaklaşık 2 aydır çalışmıyoruz tabi şu an ben Antakya’dan Serinyol’a geldim. Sağlam binalar var burada, sağlam binalar Antakya’dan daha çok olduğu için geçici olarak burada çalışmaya çalışıyorum. Başka beşerler da tıpkı bizim üzere yaşıyor farklı bir şey yok. İnanın içler acısı beşerler, bizden daha kötü durumda olan da var. Çadırda kalıyoruz şu an ailem 4 kişi ancak çocuklarım 1’i Ankara’da okuyor. Şu an aile orada ben iş için geldim. Burası düzene girene kadar mecburen böyle yaşayacağız yani yapacak bir şey yok.
“DAHA ÖNCE SU DESTEĞİ ÇOK GELİYORDU ŞU AN O DA YOK, VATANDAŞ ONU DA BULAMIYOR”
Daha önce gelen yardımlarla şu andaki yardımlar yalnızca kuru bakliyat, buraya öteki hiçbir şey getirilemiyor. Yani biliyorsunuz insan vücudunun muhtaçlığı farklı besinler, farklı vitaminler lakin vatandaşa gelen yalnızca kuru husus diğer hiçbir şey görmedik. Bunlar da ekseriyetle derneklerden, belediyelerden geliyor. Bence ne bileyim, farklı bir şey olabilir yani zerzevat yemekleri, daha doğrusu mutfağı zenginleştirmek lazım. En büyük kayıp bu… Sular daha önce su desteği çok geliyordu şu an o da yok, vatandaş onu da bulamıyor. Büyük bir sorun yani o da temel bir ihtiyaçtır. Su olmazsa olmazlardan, eksikler bunlar genellikle…
“DEVLET OLARAK BİZE KENDİ ÇALIŞMALARINI HIZLANDIRIRLARSA BİZ DE ONU GÖRÜRSEK ZATİ MORALİMİZ DÜZELİR”
Beklentimiz şu, Antakya özellikle eski Antakya konutları, özellikle çarşısı bir an önce ayağa kaldırılması için birlikte, biz halk olarak, yetkililer olarak da bize yardımcı olurlarsa süratli bir formda çok makbule geçer. Burası çünkü turistik bir yer. Güzel bir yer, şu an inanın Antakya’ya gittiğimiz vakit moralimiz sıfır oluyor. Yani artık çalışma isteğimiz de kalmıyor hiçbir şeyimiz de kalmıyor. Devlet olarak bize kendi çalışmalarını hızlandırırlarsa biz de onu görürsek esasen moralimiz düzelir biz de daha çok süratli oluruz. Temennimiz bu…”
