BODRUM BELEDİYE BAŞKANI ARAS’IN SAHA ZİYARETLERİ VE HALK BULUŞMALARI DEVAM EDİYOR
PERSONEL REYHAN TÜFEKÇİ: “ERİL TERTİBİN İŞ YERLERİNDE YIKILMASI GEREKİYOR. TIPKI KAİDELERDE ÇALIŞAN ERKEK VE BAYANLARDA, BAYAN DAHA ÇOK BASKIYA UĞRUYOR”
HABER: CEYLAN SAĞLAM- KAMERA: AKSİYON LADİN DEĞER
DİSK-AR’ın raporuna göre, çalışma çağındaki 32,7 milyon bayandan yalnızca 6,1 milyonu kayıtlı ve tam vakitli istihdamda bulunuyor. Hastanede paklık işçiliği yapan Reyhan Tüfekçi, tam vakitli çalışan bayan işçilerden yalnızca biri. Tüfekçi, bayanların iş ömründe karşılaştığı sıkıntılara ait; “Kadınlara daha az ücret veriliyor, erkeklere kıyasla… Burada asıl eril düzenin iş yerlerinde yıkılması gerekiyor. Birebir kurallarda çalışan erkek ve bayanlarda, bayan daha çok baskıya uğruyor. Söz hakkı verilmiyor kadınlara” diye konuştu.
Genel-İş Emek Araştırma Dairesi (EM-AR) tarafından 2 Mart’ta hazırlanan “Kadın Emeği Raporu”nda, bayanların iş ömründe yaşadığı haksızlara ait datalara yer verilmişti. Söz konusu rapora göre; erkekler bayanlardan yüzde 27,4 daha fazla kazanıyor. Her 10 bayan işçiden yalnızca biri sendikalı. Münasebetiyle, bayan işçilerin sendikalaşma oranı yüzde 10 iken, erkeklerin yüzde 15,7 halinde.
Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu Araştırma Merkezi’nin (DİSK-AR), “İşsizlik ve İstihdamın Görünümü Raporu”nda ise, çalışma çağındaki 32,7 milyon bayandan yalnızca 6,1 milyonu kayıtlı ve tam vakitli istihdamda bulunuyor. TÜİK’in “İşgücü İstatistikleri” eylül ayı bilgilerinde ise, mevsim tesirinden arındırılmış işgücüne katılma oranı erkeklerde yüzde 71,3 bayanlarda ise yüzde 35,0 olarak belirlendi.
Sağlık-İş Üyesi Reyhan Tüfekçi, tam vakitli çalışma ömründe bulunan bayanlardan yalnızca biri. Hastanede paklık işçiliği yapan Tüfekçi, bayanların yaşadığı ekonomik zorluğu ve çalışma ömründe bayanların karşılaştığı meseleleri anlattı. Tüfekçi, ANKA Haber Ajansı’na şunları söyledi:
“KADINLARIN UĞRADIĞI ŞİDDETİN BİR KISMINI BİLİYORUZ”
“Kadına şiddet konusunda, bayanların uğradığı şiddetin bir kısmını biliyoruz. Çünkü konutlarda kapalı kapılar gerisinde çok daha fazlasını yaşıyorlar. Gerek fizikî şiddet gerek ekonomik şiddet gerek ruhsal şiddeti oldukça ağır bir formda atlatmaya çalışıyoruz. Bu kol kırılır, yen içinde kalır mantığından vazgeçmelerini tavsiye ediyorum. Çünkü ‘kadın cinayetleri, bayana şiddet politiktir’ diyoruz. Gerçekten bu baskı daha da artacak. O yüzden bir an önce kendi ayakları üzerinde durmaya başlayarak, gerekli tüm türel manada ne yapmaları gerekiyorsa önlerini açmaları gerekiyor.
Aile yapısını bozuyorlar diye yürüyüşler düzenliyorlar. Neye göre kime göre aile? Ben içeride baskı görüyorsam, şiddet görüyorsam bu aile mi sizce? LGBTİ artı beşerler da birebir halde baskı görüyorlar. Bunlarında aile yapısını bozduğunu argüman ediyorlar lakin bence bunu kabullenerek başlamaları gerektiğini düşünüyorum. Söylediğim üzere, herkesin ayağının üzerinde durması gerekiyor.
“ŞU ANDA BOŞANMIŞ BAYANLARIN MASRAFLARI İKİYE KATLANMIŞ DURUMDA”
Ben birçok bayan tanıyorum ki şiddet görüp de yalnızca ekonomik kriz yüzünden, ekonomik problemler yüzünden boşanamadığını biliyorum. Şu anda boşanmış bayanların masrafları ikiye katlanmış durumda. Bir de nafakayı kaldırmaya çalışıyorlar, her yönden bayanları vurmaya çalışıyorlar. Bunlarla mücadele etmemiz gerektiğini düşünüyorum.
“AYNI KOŞULLARDA ÇALIŞAN ERKEK VE BAYANLARDA, BAYAN DAHA ÇOK BASKIYA UĞRUYOR. SÖZ HAKKI VERİLMİYOR KADINLARA”
Tanıdığım birçok bayan ekonomik kurallardan ötürü boşanamıyor. İş yerlerinde uğradığı baskı ve mobbing, eşit işe eşit ücret meselesi… Bayanlara daha az ücret veriliyor, erkeklere kıyasla. Tıpkı işi yapmalarına hatta daha ağır iş yapmalarına karşın tekrar de daha az ücret alıyorlar. Örneğin ped sorunu, pedin ücretsiz ulaşılması gerektiğini düşünüyorum. Regl müsaadelerinin olması gerektiğini düşünüyorum. Ücretli doğum müsaadelerinin uzun süreli olması gerekiyor, en az iki ay olması gerekiyor ve bunun için mücadele etmek gerekiyor.
Burada asıl eril düzenin iş yerlerinde yıkılması gerekiyor. Birebir kurallarda çalışan erkek ve bayanlarda, bayan daha çok baskıya uğruyor. Söz hakkı verilmiyor bayanlara. Bunun için gerçek manada bir mücadele verilmesini gerektiğini düşünüyorum. Bu eril düzenin, hükümetin özellikle bayanlara karşı özel bir antipatisi var. Özellikle bayanları daha ağır işte çalıştırarak hem de iş hayatında uzaklaştırmaya çalışarak, gece sokaklara çıkmasını engelleyerek, öldürülen bir bayanın orada ne işi varmış, onu giymeseymiş üzere doğuracak çocuğa karışan bir hükümet ile mücadele edilmesi gerekiyor.
“HAKKIMI SAVUNURKEN BENİ DİNLEMİYORSUNUZ O VAKİT BEN DE SESİMİ YÜKSELTMEK ZORUNDAYIM”
Erkek düzenin yıkılıp bayanla erkeğin eşit bir biçimde yürümesi gerekiyor. İş yerlerinde bayanların fikri hiç alınmıyor. Benim kendi yaşadığım teğe bir şeyler var. Mesela sesimi yükseltmemem gerektiğini söylerler. Neden, çünkü ben bir bayanım ancak hakkımı savunmam gerekiyor. Hakkımı savunurken beni dinlemiyorsunuz o vakit ben de sesimi yükseltmek zorundayım.
Bir bayan olarak, sendikal alanda mücadele vermeye çalışıyoruz, lakin bayanların sendikalaşma konusunda, mücadele konusunda çok çekindiğini görüyorum. Özellikle arkadaşlarımın özellikle ‘sen emekli olacaksın, senin yaşın ileri’ diyorlar ancak asla bunun yaşla, emeklilikle ilgisi yok. Herkesin sendikalaşıp hakkını araması gerekiyor, öğrenmesi gerekiyor. Herkesin hakkını arayıp öğrenmesi gerekiyor. Çünkü bugün, işyerlerindeki genç arkadaşlarımız haklarının ne olduğunu hiçbiri bilmiyor. Üstelik de en az lise mezunu. Bunun içinde hakikat yerde sendikalaşmak gerektiğini düşünüyorum. Ben bu alanda mücadele vermeye devam edeceğim. Genç arkadaşlara da tavsiye ediyorum, sonuna kadar mücadele etmeleri gerekiyor. Fakat sendikal alanda lakin hakları alanda. Bugün hak üzerine hak almamız gerekirken, elimizdeki haklarımızdan oluyoruz. Hem bayan olarak hem işçi olarak hem anne olarak bizleri konutlara kapatmaya çalışıyorlar. Bizleri iş alanından uzaklaştırmaya çalışıyorlar ve biz bunları sineye çekiyoruz. Aslında bir ortaya geldiğimiz vakit, sendikalaştığımız vakit yapamayacağımız hiçbir şey yok. Bozamayacağımız hiçbir eril düzen yok.”
