BAKAN NEBATİ’DEN SANAYİCİLERİN KREDİ ERİŞİM PROBLEMİNE CEVAP: “TALEP VE BEKLENTİLERİNİZ HAKLI, LAKİN BUNLAR GELİP GEÇİCİ”
İSKENDERUN’DA “ACİL YIKIM” KARARI VERİLEN BİNA, SARSINTILARDAN 2 AY SONRA YIKILDI… KONUT SAHİBİ: “NE 10 BİN NE DE 15 BİN LİRA, HİÇBİR YARDIM ALMADIK”
Haber: ÇAĞATAN AKYOL – Kamera: SADIK KARAKULOĞLU
Hatay’ın İskenderun ilçesindeki Muradiye Mahallesi’nde yaşayan Aliye Çetin’in iki katlı binası, zelzelelerde ağır hasar alarak kullanılamaz hâle geldi. Kendi imkânlarıyla buldukları çadırda kaldıklarını belirten Çetin, acil yıkım kararı verilen binası için de sarsıntılardan yaklaşık 2 ay sonra yıkıma gelindiğini söyledi. Çetin, “Devlet, halka 10 bin lira dayanak vereceğini, 15 bin kira yardımı vereceğini söyledi. Biz ne 10 bini, ne 15 bini hâlâ almadık. E- devlet üzerinden de denetim edilebilir” dedi.
Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat zelzelelerinin akabinde pek çok depremzede, yardımlardan hâlâ faydalanamadı. Hatay’ın İskenderun ilçesinde de Muradiye Mahallesi’nde ağır hasar alan meskeni için sarsıntılardan yaklaşık iki ay sonra yıkıma gelinen Aliye Çetin, yaşadığı meselelere ait ANKA Haber Ajansı’na konuştu.
Deprem anında meskende, iki çocuğu ve eşiyle olduğunu belirten Çetin, “Alt katta da gelinim, torunum, oğlum vardı. Oğlum işteydi. Zelzele anında biz aslında zorla indik üstten aşağıya. İki katlıydı bina. Aşağı kapımız da çökme yapmış. Torunum, gelinim içeride kaldı. Komşularımız sayesinde baltayla, çekiçle vurarak onları içeriden zorla çıkardık” dedi.
“KENDİ İMKÂNLARIMIZLA ÇADIR BULDUK”
Depremlerden sonra yaşanan süreci de anlatan Çetin, şöyle devam etti:
“Sonra takım geldi. Konutumun ağır hasarlı olduğunu söylediler. Esasen bir daha içeriye giremedik yani. Her şeyimiz orada kaldı. ‘Ağır hasarlı, giremeyeceksiniz. Acil yıkım’ dediler. İki ay sonra yıkıldı, acil yıkım. Biz iki ay süresince buralarda, sağda solda; sonra kendi imkânlarımızla, akrabalarımızın yardımıyla bu çadırı bulduk. Kurtarılan bir eşya yok. Üst doruklarda kaynım falan var; çocuklarım onlarda kaldı. Eşim burada bekledi. Ben aslında bir yılın içinde iki ameliyat geçirmiştim. Şu anda çok sağlıklı da değilim, yürüyemiyorum. Bu sarsıntıdan sonra daha kötü oldum. Bir de bana çok acil yıkım kararı dendiği için ‘Eve giremeyeceksin’ dediler. Ben sağda solda kaldım. Yeni yeni burada kalmaya başladım.”
“ÇADIR YOK, PARA YOK, EŞİMİN İŞİ YOK”
Maddi yardımlardan faydalanamadığını da lisana getiren Çetin, şöyle konuştu:
“Devlet, halka 10 bin lira takviye vereceğini, 15 bin lira (taşınmayla birlikte) kira yardımı vereceğini söyledi. Hâlâ bize çıkmadı. Yemin ediyorum, hâlâ biz almadık ne 10 bini ne 15 bini. E- devlet üzerinden de denetim edilebilir. Madem acil yıkılacaktı, ben meskenime giremiyordum, bir sıralama yapılacaktı; meskeni acil yıkılacak, giremeyecek durumda olan beşerler, bu hizmetten yararlanacaktı. Ben hâlâ beklemedeyim. Çadır yok, para yok, benim eşimin işi yok, boyacı. İki ay süresince iki kere iş buldu. O da yıkılmış bir konutu tamir etmeye gitti. Yıkılan bir konuttan ne kadar para alabilirsin ne para kesebilirsin? Tanıdığımız arkadaşımız. Biz yıkılacak olan arkadaşımızın meskenine tamire gidiyoruz. Onlar işte biz çadır bulduysak gelip burada kalıyor. Böyle devam ediyoruz. Besin, su; sağdan soldan gelen, dağıtanlardan aldık. Onlara bir şey demiyoruz. Karnımızı doyuracak kadar günümüzü geçirdik.”
“ACİL YIKILACAK MESKENİN TUVALETİNİ KULLANIYORUZ”
Tuvalet ve banyo ihtiyaçlarını nasıl karşıladıklarına ait ise Aliye Çetin, şunları söyledi:
“Tuvalet, acil yıkılacak olan konutun tuvaletini kullanıyoruz. Her an düşebilir. Komşumun konutu. Elimizde bir Domestos şişesi, fırçalayan tuvalete giriyor. Bunun yanında çocuklarımız da giriyor birebir tuvalete. Ben hasta bir beşerim. Tek başıma kullanmam gerekirken, en az tuvalete giren 15 kişi var. En büyük problemimiz bu. İki ay içinde iki sefer banyoya girebildik. Soran olduğu vakit, ‘Depremden beri bir kez saçımıza su değdi’ diyoruz. İyilikseverlere de binlerce kez teşekkür ediyoruz. Onların sayesinde su, ekmek, yemek; mesela fırınımız var, gittiğimiz vakit şu kadar ekmek muhtaçlığımız var, diyoruz, sorun çıkarmadan oradan veriyorlar. Bu nereye kadar böyle gidecek?”
“ÜNİVERSİTEDEKİ ÇOCUĞUM, OKULU BIRAKIP LİMANDA İŞE BAŞLADI”
Depremzede Aliye Çetin, çocuklarının eğitim durumu hakkında da şu bilgileri verdi:
“Çocuklarımızın okulları kapalı. Benim çocuğumun biri lise biri de üniversite birinci sınıfta Adana’da okuyordu. O çocuğumu getirdik. Üniversiteden gelen çocuğum, ‘Oğlum rahatsın. İşte üniversiteni oku’ falan derken şu an geliyor ki simsiyah, limanda çalışıyor. Limana girdi. Üniversite hayatı bitti çocuğun. Oradan 9 bin falan maaş vereceklerdi. Onu da taban ücrete çektiler, ‘Sen öğrencisin’ diye. Öğrencinin hakkı nerede? Bu, sarsıntıdan sonra olan olay. Benim çocuğum ağır hasarlı konuttan çıkmış, ‘online eğitim’ diyor. Nerede internet, nerede bilgisayar? Buradan işe gidip geliyor.”
“LİSEDEKİ ÇOCUĞUM, ‘YAŞIMI BÜYÜTSEM DE İŞE Mİ GİRSEM’ DİYOR”
Çetin, lise öğrencisi olan çocuğunun da yanında kaldığını belirtti. Çetin, çocuğunun “Bu iş böyle olmayacak. Sanki mahkemeye versem, yaşımı büyütsem, ben de mi işe girsem” dediğini aktardı.
“BİZ DE DAHA BÜYÜK ENKAZIN ALTINDA KALDIK”
“Verilecek meskenden hiç bahsedilmiyor bile” diyen Çetin, sözlerini şöyle tamamladı:
“Bana nerede konut vereceksin? Yerimi verecek misin? Ben buraya bu çadırı koyup da yerimde oturabilecek miyim? Elektrik yok, su yok, yer yok, verilecek meskenle ilgili bilgi yok. Neyi bekliyoruz biz yani? Bazen diyorum ki, sarsıntıda ölmek çok kötü, bu enkazın altında. Biz de daha büyük enkazın altında kaldık o vakit. Yani yalnızca karnımızı doyuracak kadar ömür savaşı veriyoruz yani.”
