Veli Ağbaba’dan Kılıçdaroğlu ve Erdoğan kıyaslaması!
ANTAKYALI BESİCİ: “SEN GÜBREYİ, İLACI, MAZOTU, YEMİ DÜŞÜRECEKSİN, GERİSİ KENDİ KENDİNE HALLOLUR. MALİYETLERİ DÜŞÜRMEZSEN, ÇİFTÇİYE DESTEK ÇIKMAZSAN BU İŞ BİTMİŞTİR KARDEŞİM”
Haber: EMRE SERCAN İKE / Kamera: DURSUN ALKAYA
Antakyalı besici Ahmet Döşoğlu, “Ben çiftçilik yapıyorum. Yemin ediyorum 2 yıldan 3 yıldan beri ben ziyan ediyorum. Hayvan işi de yapıyorum. Sütü 9 buçuğa veriyorum maliyeti 13 lira işin altından çıkamıyorum. Yani biz burada adalet istiyoruz. Ben 200-300 dönüm arazi ekiyorum ben samanı parayla satın alıyorum. Ben niçin samanı parayla alayım ki? Ben geçen sene 150 bin lira saman parası verdim. Artık sen şayet maliyetleri düşürmezsen, çiftçiye dayanak çıkmazsan bu iş bitmiştir kardeşim, sen bu işin önünü alamazsın kardeşim. Zati senin paran pul olmuş, sen ondan sonra çiftçiden ümit bekliyorsan kardeşim sen gübreyi düşüreceksin, ilacı düşüreceksin, mazotu düşüreceksin, yemi düşüreceksin kardeşim, gerisi kendi kendine hallolur” dedi.
Kahramanmaraş’ta 6 Şubat’ta meydana gelen zelzelelerde büyük yıkıma uğrayan Hatay’ın Antakya ilçesine bağlı Arpahan Mahallesi’nde besicilik ve çiftçilik yapan Ahmet Döşoğlu, sarsıntı nedeniyle yaşadıkları meselelerin daha da arttığını söyledi. Gübre, tarım ilacı, mazot üzere girdilerin fiyatlarının yüksekliğinden yakınan Ahmet Döşoğlu, üretimden elde ettikleri gelirin maliyeti karşılamadığını tabir etti. Ahmet Döşoğlu ANKA Haber Ajansı’na şunları söyledi:
“BEN ÇADIR İÇİN 10 SEFER MÜRACAATTA BULUNDUM 58 GÜN OLDU ÇADIR DAHA YENİ GELDİ”
“Ben çiftçi olarak şunu biliyorum, benim yaşım 56, ben zelzelenin içinde yaşadım. Zelzelenin içindeydim. Ben zelzele gecesi 6’sında Maraş’taydım. Ben bölümdeydim. O sarsıntıya yüzde 100 şahit oldum. Ben böyle bir şey görmedim. Şunu ben devletten istedim, o gecesi yani devletin yanımızda olmasını istedik ancak o gece devlet mevlet yok kardeşim. 3 gün sonra devlet geldi. Ben yemin ediyorum, biz köyde kendi imkanlarımızla, jeneratörlerle biz kendi enkazlarımızı çıkardık. Yok kardeşim yok. Ben çadır için 10 sefer müracaatta bulundum. Allah razı olsun geçen gün muhtar bana bir çadır göndermiş, yemin ediyorum bak 58 gün oldu çadır daha yeni geldi. Öyle olmuyor abi, burada adaletsizlikler var.
“SÜTÜ 9 BUÇUĞA VERİYORUM MALİYETİ 13 LİRA, İŞİN ALTINDAN ÇIKAMIYORUM”
Ben çiftçilik yapıyorum. Yemin ediyorum 2 yıldan 3 yıldan beri ben ziyan ediyorum. Bak artık hayvan işi de yapıyorum. Sütü 9 buçuğa veriyorum maliyeti 13 lira işin altından çıkamıyorum. Yani biz burada adalet istiyoruz. Biz bu milletin düşmanı değiliz. Bu millet varsa biz varız, bu millet yoksa biz de yokuz kardeşim. Yani artık ben süt desen ki 15 lira bunu yiyemeyen milyonlarca insan var lakin sen sütü düşürmek mi istiyorsun, eti düşürmek mi istiyorsun kardeşim sen mazotu düşüreceksin, gübreyi düşüreceksin, yemi düşüreceksin bunlar kendi kendine düşer ancak sen bunları düşürmezsen bu iş başını alır sarfiyat kardeşim. Sen ne eti düşürebilirsin ne ineği durdurabilirsin… Adam işin altından çıkamıyor ineğini kesite gönderiyor. Yani burada bu işler var.
“ARAZİLERİMİZ ŞU AN SUYUN ALTINDA”
Arazilerimiz şu an suyun altında bir de o yetmezmiş üzere Allah’a kurbanım fay çizgisi geçmiş yemin ediyorum tarlalar harita üzere olmuş yani tarlalar kanal kanal olmuş, tahminen 2 metre fay çizgisi geçmiş… Yani artık ben Devlet Su İşleri’ne (DSİ) 15 yıldan beri Aşağıoba muhtarıyla birlikte, ben 10 yıldan beri Arpahan’dayım lakin önceleri Aşağıoba muhtarı Necmettin Güney ile DSİ’ye gittik kaç sefer müracaatta bulunduk. Dedik ki ‘Kardeşim saman kepçe getirin şuradan havaalanından orada Antakya’ya kadar temizlet’ ben hayvancılık yapıyorum. Ben 200-300 dönüm arazi ekiyorum ben samanı parayla satın alıyorum. Ben niçin samanı parayla alayım ki? Sen gel görevini yap, kanalları temizle, kardeşim millet zati ekmek istiyor. Biz aslında üretim yapıyoruz kardeşim burada, öbür taraftan da hayvanlarımız samansız kalıyor. Ben geçen sene 150 bin lira saman parası verdim.
“100 TANE HAYVANIM VAR 27 TORBA YEM GÖNDERDİLER DİĞER DA YOK”
Devlet dedi ki, ‘Biz size yem yardımı yapacağız’ yem yardımı yapmadılar. Bana 27 torba benim artık 100 tane hayvanım var. 27 torba bana yem gönderdiler diğer da yok. Kendi ahırımdan 7-8 tane ineği var. Süt ineklerim götürdüm kesim yaptırdım, yem almak için… Aslında sütçü adam diyor ki, ‘Ben sütü nerede tüketeceğim’ adam tüketemedi, gerçekten tüketemedi. Biz 20-25 gün yoksul fukaraya süt dağıttık. Her gün 500-600 litre süt dağıttık. Ondan sonra muhakkak yere kadar, kendi hayvanlarımı kestirdim gittim yem aldım. Devlet bu güç günde, şayet ben oyumu kendine veriyorsam o gün de bana dayanak çıkacak. Yani devlet varsa biz varız. Devlet yoksa biz de yokuz. Hakikat mu palavra mı? Bu işler böyle…
“SENİN PARAN PUL OLMUŞ, SEN ÇİFTÇİDEN ÜMİT BEKLİYORSAN GÜBREYİ, İLACI, MAZOTU DÜŞÜRECEKSİN”
Şimdi sen şayet maliyetleri düşürmezsen, çiftçiye takviye çıkmazsan bu iş bitmiştir kardeşim, sen bu işin önünü alamazsın kardeşim. Esasen senin paran pul olmuş, sen ondan sonra çiftçiden ümit bekliyorsan kardeşim sen gübreyi düşüreceksin, ilacı düşüreceksin, mazotu düşüreceksin, yemi düşüreceksin kardeşim… Ben güzel bilirim benim babam 1972-1973’lerde tek başına çalışıyordu 15 bireye bakıyordu. Şu an kimse kendi kendini geçindiremiyor. Böyle duruma geldik yani… Sen bu maliyetleri düşüreceksin gerisi kendi kendine hallolur. Sen tutmuşsun, benim işim güzel, etin kilosu bin lira olsa ben yerim lakin bunu yiyemeyen milyonlarca insan var kardeşim… Yani artık bu adalet olunca, adalet herkese eşit olacak. Yani yoksul kendini ağa zannetmeyecek. Yoksul meskenine gittiğinde çocuklarıyla birlikte huzuru olacak. Varlıklı zati umurunda değil, bu parti de olsa öteki parti de olsa ‘zaten benim işim âlâ, keyfim yerinde olan olur, olmayan olmaz.’
“İKİ YILDAN BERİ 2-3 MİLYON LİRA ZİYANIM VAR”
Yemi düşürmezlerse yemin ediyorum bak benim 100 tane hayvanım vardı şu an 60-65 tane hayvanım kaldı yani sattım. Bu iş böyle devam ederse ben bu işten vazgeçeceğim. Bak ben olağanda her yıl pamuk ekecektim ben bu yıl mısır ekeceğim çünkü ben işin altından çıkamıyorum abi… Dördüncü aydayız pamuk hala 12 lira 13 lira yani artık nasıl olacak? Maliyet 20 sen 13’e satarsan nasıl olacak? Sen iflas edeceksin. Ben niçin iflas edeyim? Yapmam bu işi, işçiye para, ilaççıya para, çalışana para, sucuya para her yere her şeye para… Gübre iki sene önce 4,5 liraydı artık 14-15 lira o da devlet düşürdü 18-19 liraydı. Şu an sana diyebilirim Hatay’da tahminen hayvan kalmadı. Şurada muhakkak çiftlik kaldı. Başkaları bitti. Sarsıntıda esasen adam diyor ki, ‘Ben canımı mı kurtaracağım, hayvana mı bakacağım, hangi birine bakacağım’ adam sattı gitti. Ben şunu sana söylüyorum iki yıldan beri benim 2 trilyon, 3 trilyon benim ziyanım var ancak ne yapayım ülkemi seviyorum, insanımı seviyorum. Eşim diyor, ‘Bu işi yapma’ oğlum da diyor, ‘Bu işi yapma’ lakin mecburum ben hayvanıma bakmak zorundayım. Ekmek teknem, her şeyimi bundan kazanmışım sen bana vilayetle de bu işten vazgeç dersen ben en sonunda bu işten vazgeçerim. Hakikat mu palavra mı?
“KİMSE GELMEDİ, ÜRETİCİYİM FAKAT BEN BİR ŞEY GÖRMEDİM”
İlçe Tarım, kimse gelmedi. Konya’dan arkadaşlar geldi. Bu şap aşısı için bir de buzağılarım var küpe takmak için onlara geldiler. Öbür da bir şey görmedim ben. Ben yani bu sarsıntıda ilçe tarımdan ya da görevli yanıma gelip de demedi ki, ‘Kardeşim geçmiş olsun, işte senin şu düşüncen var mı?’ Kimse gelmedi. Yardımdan bile faydalanamadık bak. Bir hafta önce bizim Aşağıoba’nın muhtarı Allah razı olsun, 1-2 koli getirdi. Arpahan muhtarı da 2 koli getirdi. Benim gereksinimim yok. Muhtaçlığı olanlara versin lakin artık şayet ben bu ülkenin adamıysam, gelip benim hatırımı sorması lazım. Kimse gelmedi. Üreticiyim ben lakin bir şey görmedim.
“1 PET ŞİŞE KOLA 15 LİRA 1 LİTRE SÜT 9,5 LİRA BURADA ADALET VAR MI?”
Eğer devlet, bu işin üstüne elini koymazsa bu iş biter kardeşim, devlet elini masaya vuracak diyecek ki, ‘Kardeşim fabrikacılara, kaç yıldan beri siz bu milletin emeğini yiyorsunuz, artık bu sarsıntıda yönetim edeceksiniz. Fiyatı düşüreceksiniz’ adamlar bilakis ben 325 liraya aldığım yem şu anda 360 lira oldu. Ben sütü 11 liraya satıyordum şu an süt 9 buçuk liraya veriyorum. Yem 360 oldu, süt 9 buçuk yani 11’den 9 buçuğa düştü. 325’ten 360’a çıktı hala biz daha yükselişteyiz. Raflara gidince esasen kardeşim bir pet şişe kola 15 lira, 1 litre süt 9,5 lira burada adalet var mı? 1 şişe su 5 lira yani olacak iş mi? Yani biraz insaflı olması lazım.
“ÜLKE ŞAHA GİTMİŞ, NE ŞAHI? MİLLETİN ANASI AĞLAMIŞ”
Bu devlet kardeşim, baştaki adam bir elini vuracak masaya, adamlara diyecek, ‘Gidin denetim edin bakın bu durum nedir ne değildir’ ancak sen orada oturmuşsun, ‘Ben şunu yerim, ben bunu yerim, ben böyleyim, ülke şaha gitmiş’ ne şahı ne şah? Milletin anası ağlamış ya… Yani artık uzaktan davulun sesi güzel gelir derler ya bizimki de bu mesele”
