Tgc’den Rtük’e, 5 Kanala Kestiği Cezalar İçin Tepki: “Rtük İktidar Adına Ceza Dağıtmaktan Vazgeçmelidir”
MURAT BUYRUK: İSİMLİ TIP KURUMU’NUN ALDIĞI BİRÇOK KARAR TIBBİ GERÇEKLİKTEN UZAK
CHP Ankara Milletvekili Dr. Murat Buyruk, “Adalet Bakanlığı’na bağlı İsimli Tıp Kurumu’nun bağımsız bir kuruluş olmaması, geçmişte alınan birçok karara yansımış ve bu kararlar sonucunda hapishanede kalamayacak durumda olan onlarca mahkûm ömrünü yitirmiştir. İsimli Tıp Kurumu İhtisas Daireleri’nin aldığı birçok karar bilimsel doğrulardan, tarafsız doktor tavrından ve tıbbi gerçeklikten uzaktır. Bu problemler, Adalet Bakanlığı’nın ve Bakanlığa bağlı Ceza ve Tevkif Meskenleri Genel Müdürlüğü’nün tutuklu ve hükümlülerin sıhhat hizmetlerine erişimi konusundaki sorumluluklarını yerine getirmediğini göstermektedir” dedi.
CHP Ankara Milletvekili Murat Buyruk, 28 Şubat Davası hükümlüsü Vural Avar’ın cezaevinde hayatını yitirmesi üzerine hasta tutuklu ve hükümlülere İsimli Tıp Kurumları’nın verdiği “cezaevinde kalabilir” raporlarını TBMM’de gündeme getirdi. TBMM araştırma önergesi hazırlayan Buyruk, hususa ait şu yazılı açıklamayı yaptı:
“CEZA VE TEVKİF KONUTLARINDA 651’İ AĞIR OLMAK ÜZERE BİN 517 HASTA TUTUKLU VE HÜKÜMLÜ BULUNMAKTA”
“Ülkemizde ceza ve tevkif konutlarında bulunan ‘hasta tutuklu ve hükümlüler’ sorunu yıllar içinde artarak devam etmektedir. Sıhhat hizmetlerine erişemedikleri için ölen mahkumların haberi, neredeyse her hafta kamuoyuna yansımaktadır. İnsan Hakları Derneği’nin son datalarına göre Türkiye’de ceza ve tevkif meskenlerinde 651’i ağır olmak üzere bin 517 hasta tutuklu ve hükümlü bulunmaktadır. Hapishanelerde hami sıhhat hizmetlerinin etkin olarak yürütülmemesi, hastalıkların önlenmesi ve erken teşhisinde yetersizliklere neden olmaktadır. Tutuklu ve hükümlülerin yakalandıkları hastalıklar ile ilgili sıhhat tesislerine sevk edilmeleri 2-6 ay ortasında sürebilmektedir. Birçok mahkûm, sıhhat hizmetlerine erişemediği için vakit içerisinde ağır hasta etabına gelmektedir. Kapasitenin üstünde mahkûmun kaldığı hapishanelerde; üç öğün için yetersiz iaşe, sağlıklı besine ulaşamama, birkaç saat ile sonlandırılmış havalandırma imkanları ve sağlıklı yaşama uygun olmayan hapishaneler çeşitli hastalıkların oluşmasına yer hazırlamaktadır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Önlemlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 16/3’üncü hususu uyarınca ‘hapis cezasının infazının hastalık nedeniyle ertelenmesi’ kararı ya İsimli Tıp Kurumu tarafından ya da Adalet Bakanlığı’nın belirlediği tam teşekküllü hastanelerin sıhhat şurası tarafından düzenlenen ve ancak tekrar Adliye Tıp Kurumu tarafından onaylanan rapor üzerine Cumhuriyet Başsavcılığı’nca verilmektedir. Kanun kapsamında İsimli Tıp Kurumu’na verilen bu yetki sonucunda; üçüncü basamak sıhhat merkezlerinin sıhhat heyetlerinde yer alan doktorlar, teşhis yapmaya ehil olmalarına karşın karar verme yetkisi kanunen İsimli Tıp Kurumu’na verildiğinden prosedür olarak kendilerine getirilen hasta mahkumları inceleyerek İsimli Tıp Kurumu’na sevk etmektedir. Bu da verilen sıhhat raporlarının fonksiyonsuz kalması manasına gelmektedir. Sonuç olarak İsimli Tıp Kurumu, tek elden tüm hasta mahkûmları incelemektedir ve yapılan incelemenin de bir rastgele kontrolü yoktur.
“ADLİ TIP KURUMU’NUN BİRÇOK KARARI TIBBİ GERÇEKLİKTEN UZAK”
Adalet Bakanlığı’na bağlı İsimli Tıp Kurumu’nun bağımsız bir kuruluş olmaması, geçmişte alınan birçok karara yansımış ve bu kararlar sonucunda hapishanede kalamayacak durumda olan onlarca mahkûm hayatını yitirmiştir. İsimli Tıp Kurumu İhtisas Daireleri’nin aldığı birçok karar bilimsel doğrulardan, tarafsız tabip tavrından ve tıbbi gerçeklikten uzaktır. Bu meseleler, Adalet Bakanlığı’nın ve Bakanlığa bağlı Ceza ve Tevkif Meskenleri Genel Müdürlüğü’nün tutuklu ve hükümlülerin sıhhat hizmetlerine erişimi konusundaki sorumluluklarını yerine getirmediğini göstermektedir. Bu sorunun çözümü için yapılması gerekenler belirlidir. Ceza infazının hastalık nedeniyle ertelenmesi kararı, İsimli Tıp Kurumu’nun düzenleme ya da onaylama biçimindeki raporu ile değil üçüncü basamak sıhhat hizmeti veren hastanelerdeki sıhhat heyetlerinin raporları ile verilebilmeli ve ceza infazının ertelenmesi için kâfi olmalıdır.
Cumhuriyet başsavcılığının, mahkûmların sıhhat ve ömür hakkının korunması için verilen bu sıhhat konseyi raporlarının bilakis karar verebilmesi mümkün olmamalıdır. Mahkûmların sıhhat hizmetlerine erişimleri ile ilgili aksaklıklar, Anayasa’nın 56/42’üncü unsuru uyarınca; devletin denetleme yükümlülüğünü yerine getirmesi suretiyle, tıpkı vakitte Adalet Bakanlığı’nın ve Sıhhat Bakanlığı’nın ortak çabaları, sıhhat meslek ve hukuk örgütlerinin önerileri dikkate alınarak acilen giderilmelidir. Üstte belirtilen gerekçelerle; ceza ve tevkif konutlarında ağır hastalığı olan ve şahsî bakımını yapamayan tutuklu ve hükümlülerin problemlerinin araştırılması ve alınacak önlemlerin Yüce Meclisimizce tespiti maksadıyla bir Meclis Araştırması açılması yerinde olacaktır.”
