Deniz Demir, Veteriner Hekimlere Yönelik Şiddette Cezaların Artırılması İçin Kanun Teklifi Verdi
TTB: “KRİZİN SONUNCU TAHLİLİ; HAMİ SIHHATİN VE NİTELİĞİN ÖNCELENDİĞİ BİR SIHHAT SİSTEMİNDE KAMUSAL OLARAK İLAÇLARIN ÜRETİMİNDEDİR”
Türk Tabipleri Birliği (TTB), ilaç yokluğuyla ilgili “Sağlık hizmeti kamusal bir hizmet olup ilaçların temini ve hastalara ulaştırılması kamu otoritesinin görevidir. Kamusal kaynakları özel sermayeye daha fazla sunan bir anlayışla ilaç krizi aşılamaz. Krizin kesin çözümü; gözetici sıhhatin ve niteliğin öncelendiği bir sıhhat sisteminde kamusal olarak ilaçların üretimindedir” açıklamasını yaptı.
TTB, bugün yaptığı yazılı açıklamada ilaç ezasına dikkat çekti. TTB’nin açıklaması şöyle:
“SGK, İLACIN HALKA, HASTALARA ULAŞMASI KAPSAMINDA KURALLARI BELİRLEYEN MONOPOLE DÖNÜŞTÜRÜLMÜŞTÜR”
“Ülkemizde 2003 yılında uygulanmaya başlanan Sıhhatte Dönüşüm Programı’nın (SDP) sacayaklarından biri olarak Toplumsal Güvenlik Islahatı ismi altında başlatılan çalışmayla Mayıs 2006’da kurulan Toplumsal Güvenlik Kurumu (SGK); Toplumsal Sigortalar Kurumu (SSK), BAĞ-KUR ve Emekli Sandığı çatıları altında yapılan tüm toplumsal güvenlik hizmetlerini tek elde toplamıştır. Bu durum, sıhhat hizmetinin sunumunda tüm basamak ve işleyişlerde olduğu üzere ilaç siyasetine da yansımıştır. Böylece SGK, ilaç temininde tek alıcı olmuştur; sürecin sonunda SGK, ilacın halka, hastalara ulaşması kapsamında kuralları belirleyen monopole dönüştürülmüştür.
“HASTALAR DOKTORLARA ULAŞAMADIĞI ÜZERE, OLDUKÇA FAZLA İLAÇ KULLANMAK ZORUNDA KALMIŞTIR”
Yıllar içinde SDP ile uygulanan sıhhat siyasetleriyle birinci basamak sıhhat hizmetleri sunumunda geçilen Aile Hekimliği Sistemi, birinci basamak sıhhat hizmetlerinin özünden uzaklaşarak tedavi edici sıhhat hizmetleri merkezli bir sisteme evrilmiştir. İkinci ve üçüncü basamaklarda da her vakit lisana getirdiğimiz piyasacı sıhhat siyasetlerinin sonucunda 5-10 dakikalık muayene hakkı tanınan hastalar iyileşememiş, hastalar doktorlara ulaşamadığı üzere, oldukça fazla ilaç kullanmak zorunda kalmıştır.
“HASTALAR, HER GEÇEN GÜN ARTAN İLAÇ FARK ÜCRETLERİ NEDENİYLE İLAÇLARINI ALAMAMAKTA YAHUT REÇETEDEKİ İLAÇLARIN BİR KISMINI ALABİLMEKTEDİR”
SDP ve öteki neoliberal siyasetlerle sıhhat sistemi tahrip edilen Türkiye’de artık ilaca ulaşmak ve ilaç almak oldukça zordur; hastalar ilaç pahalılığı ve ilaç yokluğu ortasında sıkışmıştır. Daha önce kimi kamu kurumları tarafından (SSK gibi) üretilen çok çeşitli ilaçlar; dönüşüm programı çerçevesinde ulusal ve milletlerarası özel şirketlerin çıkarı için heba edilmiştir. İlaç üreten özel şirketler ise ekonomik kriz ve artan kur nedeniyle fiyat artışına gitmekte, SGK tarafından fiyat artışlarının karşılanmaması durumunda gerektiğinde piyasaya ilaç sunmamakta yahut artışlar hastalar tarafından cepten karşılanmaktadır. Daha önce raporlu ilaç kullanan hastalardan alınmayan ilaç ücretleri, son yıllarda fark ücreti ismi altında önemli ölçülere ulaşmıştır. Hastalar, her geçen gün artan ilaç fark ücretleri nedeniyle ilaçlarını alamamakta yahut reçetedeki ilaçların bir kısmını alabilmektedir. Ayrıyeten genel sıhhat sigortası olmayan şahıslar, ilaçların hepsini cebinden ödemek zorunda kalmaktadır.
“ÖZELLİKLE SON 20 SENEDE UYGULANAN YANLIŞ SİYASETLER SONUCUNDA SIHHAT SİSTEMİ ÇÖKMÜŞTÜR”
Sağlık Bakanı’nın bir hafta önce bütçe görüşmelerinde yaptığı konuşma ve gerisinden toplumsal medya hesabından paylaştığı bildiriler ve açıklamalar da bize göstermiştir ki yönet(e)meme hali devam etmektedir. Sıhhat hizmeti sunumu beklemez Sayın Bakan; özellikle son 20 senede uygulanan yanlış siyasetler sonucunda sıhhat sistemi çökmüştür. Sizler, sıhhat sisteminde otorite olarak ‘İlaç temininde yer yer yaşanan zorluklar bir anda aşılmayacak. Ürün dağıtımı, ilaçların eczane raflarına konması elbette vakit alacak. Doğal olarak, üretimin artması da… Hastalarımızın içi rahat olsun’ diyemezsiniz! Siz bu problemlerin ortaya çıkmaması için gereğini yapmalısınız.
“KRİZİN KESİN ÇÖZÜMÜ; ESİRGEYİCİ SIHHATİN VE NİTELİĞİN ÖNCELENDİĞİ BİR SIHHAT SİSTEMİNDE KAMUSAL OLARAK İLAÇLARIN ÜRETİMİNDEDİR”
Sağlık hizmeti kamusal bir hizmet olup ilaçların temini ve hastalara ulaştırılması kamu otoritesinin görevidir. Kamusal kaynakları özel sermayeye daha fazla sunan bir anlayışla ilaç krizi aşılamaz. Krizin kesin çözümü; gözetici sıhhatin ve niteliğin öncelendiği bir sıhhat sisteminde kamusal olarak ilaçların üretimindedir.”
