SİNPAŞ’IN MARMARİS’TEKİ PROJESİ İÇİN 23 EYLÜL’DE ÇED BİLGİLENDİRME TOPLANTISI YAPILACAK
TÜRK DEMOKRASİ VAKFI’NIN DÜZENLEDİĞİ DEMOKRASİ ŞURASI… VAKIF LİDERİ SALİH UZUN: “ŞİİR OKURKEN DEMOKRAT, GÜCÜ ELE GEÇİRİNCE OTOKRAT. BU TÜRLÜ DEMOKRATLIK OLMAZ”
Türk Demokrasi Vakfı Lideri Salih Uzun, İstanbul’da düzenlenen Demokrasi Şurası’nda; “Zayıfken, güçsüzken, şiir okurken demokrat, güçlenince gücü ele geçirince bütün kurumların, bütün yargı dahil bütün kurumların canına okurken tüm teamüllerin, tüm prensiplerin canına okurken otokrat. Olmaz! Böyle demokratlık olmaz” dedi. Vakfın İstanbul Temsilcisi Gözde Dizdar ise “Demokrasinin tek meşruiyet kaynağını yalnızca seçimler ve seçimle yönetime gelen yöneticiler olarak görürsek demokrasi kavramını anlayamamış, sindirememişiz demektir. Hudutlu ve dışlayıcı bir temsili demokrasi anlayışının görünmez prangalarına razı olmayacağımızın da o prangaların bizleri hapsedemeyeceğinin de bilinmesini istiyorum” diye konuştu.
Türk Demokrasi Vakfı, İstanbul’da Demokrasi Şurası düzenledi. Toplantıya, CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu, Demokrat Parti Genel Lideri Gültekin Uysal, Gelecek Partisi Genel Lideri Ahmet Davutoğlu, UYGUN Parti TBMM Küme Lideri İsmail Tatlıoğlu, Saadet Partisi Genel Lider Yardımcısı Mustafa Kaya, İstanbul Büyükşehir Belediye Lideri Ekrem İmamoğlu, CHP İstanbul Vilayet Lideri Canan Kaftancıoğlu, DÜZGÜN Parti İstanbul Vilayet Lideri Buğra Kavuncu, siyasi partilerin genel lider yardımcıları, milletvekilleri ve belediye liderleri katıldı.
Türk Demokrasi Vakfı İstanbul Temsilcisi Gözde Dizdar ve Vakıf Lideri Salih Uzun, Şura’nın açılışında konuştu. Salih Uzun, şunları söyledi:
“Demokrasi uzun yıllardır gerek tarihçilerin, sosyologların, idarecilerin, siyaset bilimcilerin; gerekse entelektüellerin tarifi konusunda farklı görüşler ileri sürdükleri bir kavramdır. Lakin ben, demokrasinin tanım edilemez bir kavram olduğunu düşünenlerdenim. Daha doğrusu demokrasiye tanım aramanın hakikat olmadığı kanaatindeyim. Demokrasinin tanımı değil, prensipleri vardır. İnsan hakları, adalet, hukuk, eşit kaidelerde rekabet, bağımsız ve tarafsız yargı… Tüm bunlar demokrasiye mana katan ve onu ete kemiğe büründüren olmazsa olmazlardır. Ülkelerin demokrasi tecrübeleri de birbirinden farklıdır.
Demokrasi bir günde yahut bir kişinin bir kümenin kararıyla ortaya çıkmaz. Ona ruh veren tecrübedir, yaşanmışlıklardır, ödenen bedellerdir. Demokrasi tüm insanlığın yıllarca birikiminin bir sonucudur. Yıllar boyunca keyfi yönetimlere karşı üretilebilmiştir. Yani demokrasi öyle durduk yerde bize armağan edilmiş değildir.
“TÜRKİYE VE TÜRK DEMOKRASİSİ YENİ BİR İMTİHANIN ARİFESİNDE BULUNUYOR”
Hiç kuşku yok ki Türkiye’nin önemli bir demokrasi geçmişi ve hiç de hafife alınamayacak bir birikimi vardır. Türkiye kendi coğrafyasında demokrasi ve parlamento tecrübesi olan ve bu tecrübeyi somutlaştırmayı başarmış yegâne ülkedir. Bulunduğu jeopolitik pozisyonun tüm risklerine ve çatışmalarına karşın demokrasisini muhafazayı başarabilmiştir.
Şimdi ise Türkiye ve Türk demokrasisi yeni bir imtihanın arifesinde bulunuyor. Bu imtihan cumhuriyetimizin 100. yılında 2023 yılında yapılacak olan cumhurbaşkanlığı ve parlamento seçimleridir. Birtakım çevreler 2023 seçimlerinin öncesinde ve sonrasında bir tür kaos ortamının yaratılma ihtimalinden bahsediyorlar. Ben bu görüşe katılmıyorum. Demokrasi geleneğimiz ve tecrübemiz buna müsaade vermeyecektir. Tersine 2023 seçimlerinin bir kaos rüzgârı değil, demokrasi fırtınası estireceğine yürekten inanıyorum. Ayrıyeten bu seçimlerin demokrasi tarihimizin en çok iştirakli, sandığa en çok gidilen seçimi olacağını şimdiden görüyorum. Biraz önce dediğim üzere Türkiye’nin demokrasi serüveni hafife alınamaz. Milletimiz uzun yıllara dayanan demokrasi ve seçim geleneğiyle 2023 seçimlerini de bir demokrasi şölenine çevirmeyi bilecektir. Aksini düşünmek bile istemiyorum.
İçinde şaibe olan bir seçim, şaibelerle tarihe geçecek bir seçim yargı kararları da dahil olmak üzere siyasetin kendi doğal mecrasının dışından gelebilecek her türlü müdahale ile etkilenebilecek, ifsad edilebilecek bir seçim ülkemizde çok uzun yıllar kapanması güç olan yaralar açacaktır. Her ne olursa olsun demokrasi ve sandık yani seçim güvenliği yara almamalıdır. Buna müsaade vermemeliyiz. Bu toplum bu ülke buna müsaade vermeyecektir. Bunun için toplumun tüm kesitleriyle birlikte özellikle bizlere sivil topluma ve siyaset kurumuna büyük bir sorumluluk düşmektedir.
“DEMOKRASİMİZİ KAYBETME LÜKSÜNE SAHİP DEĞİLİZ”
Altılı Masa olarak isimlendirilen demokratik iş birliğinin, ‘altı benzemezin’ bir ortaya gelmesi olarak nitelendirilip, eleştirildiğini görüyorum. Halbuki benim durduğum yerden bakınca; demokrasi perspektifinden bakılınca asıl takdir edilmesi gereken bu. Birbirine benzeyenlerin bir ortaya gelmesi de manalıdır elbette. Ancak asıl maharet benzemeyenlerin bir ortaya gelmesidir. Asıl maharet; benzemeyenlerin bir ortaya gelip, uzlaşma iradesini ortaya koyabilmesidir. Onun için asıl birbirlerine benzemedikleri halde ve farklılıklarını koruyarak bir ortaya gelip iş birliği yapıyor olmaları önemlidir ve manalıdır.
Bundan daha önemlisi ise şudur; altı parti sayın başkanını bir ortaya getiren asıl motivasyonun seçim kazanmanın yanı sıra demokrasimizin geleceği telaşı olduğunu düşünüyorum. Demokrasimizin geleceği üzerine dert. Demokrasimizin geleceği derdi, aslında hepimizin korkusudur. Hepimizin telaşı olmak durumundadır. Kaybettiğimiz her şeyi yine kazanabiliriz. Yine inşa edebiliriz. Ama demokrasimizi kaybetme lüksüne sahip değiliz. Siyasi partilerimiz bu lükse sahip değil. Sivil toplum bu lükse sahip değil. Medyamız bu lükse sahip değil. Yargı mensuplarımız bu lükse sahip değil. Kısacası hiçbirimiz demokrasiyi tahrip etme ve onu kaybetme lüksüne sahip değiliz.
“DEMOKRASİ ANLAYIŞIMIZ İLE DEMOKRASİ PRATİĞİMİZ BİR TÜRLÜ BİRBİRİNE UYMUYOR”
Öteden beri bize musallat olan bir hastalığımız, son vakitlerde düzgünden uyguna su yüzüne çıktı. O hastalığımız şudur: Ben lise çağlarından itibaren hele Mülkiye’de okumaya başladıktan sonra üniversite çağlarımdan itibaren siyasetin içindeyim. Bir partideki bütün konumlarda görev yaptım. Görevler üstlendim, sorumluluklar üstlendim. Gençlik kolları genel başkanlığından, parti genel başkanlığına kadar görevler üstlendim. Gördüğüm şudur, bizim siyasetimizin hastalığı şudur:
Bizim demokrasi anlayışımız ile demokrasi pratiğimiz bir türlü birbirine uymuyor. Nutuk atmaya geldiğimiz vakit her durumda, her kaidede demokratız. Lakin iş pratiğe geldiğinde değişiyor. Pozisyonumuza göre, konumumuza göre, konjonktüre göre; demokrasi pratiğimiz değişiyor.
Muhalefetteysek diğer, iktidardaysak öteki. Güçlüysek öbür, zayıfken diğer. İşler yolunda giderken, her şey güllük gülistanlıkken öbür; işler sarpa sarınca apayrı oluyoruz. Böyle demokrasi olmaz. Böyle demokratlık olmaz. Zayıfken, güçsüzken, şiir okurken demokrat; güçlenince gücü ele geçirince bütün kurumların, bütün yargı dahil bütün kurumların canına okurken tüm teamüllerin, tüm prensiplerin canına okurken otokrat. Olmaz! Böyle demokratlık olmaz. Böyle demokrasi olmaz. Bireye göre, pozisyona göre, duruma göre, konjonktüre göre demokratlık olmaz. Bu hastalık bizim siyasetimize uzun süre musallat olan bir hastalık ve bunun bedelini çok ödedik. Çok ağır bedellerini ödedik. İşte son örnek; çarşamba günü Sayın İmamoğlu’nu mahkûm eden karar. Güya sözüm ona karar Ekrem Bey’i mahkûm ediyor. Hayır, demokrasimizi mahkûm ediyor. Adaletimizi, yargı düzenimizi mahkûm ediyor. Yalnızca o karar değil, Canan Hanım’ın kararı da birebir formda. Bu kararlar bize gösteriyor ki; yargı kararları üzerinden siyaseti dizayn etme hevesi geçmemiş. Bireyler değişmiş ancak bu heves geçmemiş. Yargıyı siyasetin üzerinde, ulusal iradenin üzerinde sopa olarak kullanma hevesi geçmemiş. Takımlar geçmiş, vakit geçmiş ancak bu heves geçmemiş. Biz bu kararları içimize sindiremeyiz. Biz bu kararları reddediyoruz. Biz bu kararları kabul etmiyoruz. Bakın, isyan etmiyoruz fakat reddediyoruz. Çünkü asıl isyanı bu kararı verenler etti. Bu kararı verenler hakikate isyan ettiler. Direkt doğruya hakikatin kendisine isyan ettiler. Ulusal iradeye isyan ettiler. Millet ismine karar verirken milletin tercihlerine isyan ettiler. Biz artık burada bütün demokratlar olarak, demokrasiye inanmış şahıslar olarak bu isyanın karşısında kararlı bir duruş, kararlı bir itiraz yükseltmek için buradayız. Bunu yapacağız.”
“DEMOKRASİ ALTTAN ÇEKİLDİĞİNDE BAŞKA BÜTÜN SÜTUNLAR YIKILIR”
“Hepimiz, Türkiye’de yaşayan herkes, her birey şunu bilmelidir; demokrasi alttan çekildiğinde öteki bütün sütunların teker teker yıkılacağını hepimiz bilmeliyiz. Yer demokrasidir. Öbür geriye kalan her şey demokrasinin üzerine, o tabanın üzerine yükselir. Bu yeri kaybedemeyiz. Yıpratamayız, çürütemeyiz. Tersine güçlendirmek zorundayız. Pırıl pırıl bir gelecek bizi bekliyor. Gençlerimiz var. O gençlerimizin muazzam cüretleri üzerine inşa edeceğimiz gelecek umutlarımız var. Kâfi ki 100. yılımızı, cumhuriyetimizin 100. yılını hamasete, sloganlara, körlüklere ve böylesi inatlaşmalara kurban etmeyelim. Bizler Türk Demokrasi Vakfı olarak üzerimize düşen sorumluluğu yerine getirmeye çalışıyoruz. Bugünkü Şura’dan sonra İkinci Yüzyıl Derneği’yle birlikte, Ocak ayında ‘Medyada Tek Mahalle’ başlıklı bir toplantı daha düzenleyeceğiz. Medyamızın bölünmüşlüğünü, medyamızın meselelerini masaya yatıracağız. Türk Demokrasi Vakfı lideri olarak tüm konuşmalarımı olduğu üzere bu konuşmamı da tıpkı halde ve tıpkı ümitle tamamlıyorum. Diyorum ki; sözün özü ümidimiz demokrasidir. Demokrasi yeterli gelir. Demokrasi güzelleştirir. Demokrasi külfet değil, nimettir. Tartışa tartışa anlaşmak külfet değil, nimettir. Uzlaşmak nimettir. Biz bunun değerini bilmeliyiz. Bilelim diyorum.”
DİZDAR: “DEMOKRATİK DEVLET, HUKUK TARAFINDAN TANIM EDİLMİŞ OLAN DEVLETTİR”
Vakfın İstanbul Temsilcisi Gözde Dizdar, şunları söyledi:
“Her yıl aralık ayında düzenleyeceğimiz Demokrasi Şurası’nın birincisini gerçekleştiriyoruz. Birçok mevzuyu tartışacağız. Hukuk, adalet, yargı, iktisat, toplumsal siyaset ve özgürlükler. Tüm bu ana başlıklar, demokrasi referansı ile mana ve bedel kazanan alanlardır.
Bizler, Türk Demokrasi Vakfı olarak; Cumhuriyetimizin 100. yılında iştirakçi demokrasiyi olmazsa olmazımız olarak görüyoruz. Tekrar demokrasi anlayışının tesis olabileceğine, bunun mümkün olduğuna yürekten inanıyoruz. Kâfi ki demokrasiyi hayatın her alanında içselleştirelim, kâfi ki demokrasiyi iliklerimize kadar sindirelim.
Demokratik devlet, hukuk tarafından tanım edilmiş olan devlettir. Demokrasinin tek meşruiyet kaynağını yalnızca seçimler ve seçimle yönetime gelen yöneticiler olarak görürsek demokrasi kavramını anlayamamış, sindirememişiz demektir. Amerikalı tarihçi Howard Zinn’in çok paha verdiğim bir sözü var. Diyor ki; ‘Olay yalnızca birkaç yılda bir oy vermek değil. Ülkeyi ve dünyayı daha güzel hale getirmek isteyen toplumsal hareketlerin her gün bir parçası haline gelmektir.’ Gerçek manasıyla iştirakçi demokrasi anlayışının da tam da bunu gerektirdiğini düşünüyorum. Sonlu ve dışlayıcı bir temsili demokrasi anlayışının görünmez prangalarına razı olmayacağımızın da o prangaların bizleri hapsedemeyeceğinin de bilinmesini istiyorum. Buna ek olarak, çağdaş demokrasiler meşruiyetlerini temel hak ve özgürlükler, hukuk devleti, hukukun üstünlüğü üzere prensiplerin ortaklaşmasından alırlar. Velhasıl demokrasi, bir kurum ve kurallar rejimidir. Türkiye’yi yöneten ve/veya yönetme savı taşıyan herkesin bu meşruiyet sorununu içselleştirmesi gerekmektedir. Aksi halde sürekli müdahaleye ve istismara açık bir kısır döngü içinde yer ve vakit kaybetmeye devam ederiz.”
