Süryani kökenli, 1929 doğumlu Bekdaş için Türkiye ve Güney Kore Los Angeles başkonsoloslukları tarafından program düzenlendi.

1984’ten beri California’da yaşayan Bekdaş ile tanışmasının ardından Güney Kore’nin Los Angeles Başkonsolosluğu ile temasa geçen Türkiye’nin Los Angeles Başkonsolosu Sinan Kuzum, meslektaşları ile gaziyi kaldığı huzurevinde ziyaret etti.

Burada düzenlenen törende Güney Kore Başkonsolosluğu yetkilileri, Bekdaş’a savaştaki hizmetlerinden dolayı “Barış Madalyası” takdim etti.

Törende konuşan Kuzum, Türkiye’nin Koreli kardeşlerini korumanın yanı sıra demokratik değerler uğruna savaştığını belirtti.

Savaşın iki ülke halkı arasında hiç bozulmayacak bir kan kardeşliği oluşturduğunu vurgulayan Kuzum, vatani görevini yerine getirdiği sırada gazi olan Bekdaş’a şükranlarını iletti.

Madayla töreninde askerlik anılarını anlatan Bekdaş, Eylül 1950’de piyade er olarak Güney Kore’ye gönderildiğini ve 29 Kasım 1950’de Kuzey Kore bölgesinde savaşırken ağır yaralandığını kaydetti.

“Esir kampı çok soğuktu”

Bekdaş, yaralı olarak komünist Çin güçlerine esir düştüğünü, 3 yıl Çin Halk Cumhuriyeti’nde savaş esiri olarak tutulduğunu dile getirerek, “Esir kampı çok soğuktu. Diğer esir düşen Türk askerlileriyle koyun koyuna uyuyorduk. Yaralı olduğum için beni yalnız bırakmıyorlardı. Türk değil başka askerlerle kalsaydım, kesin ölürdüm.” dedi.

Esir kampında günlük kumanyalarının bir avuç mısır tanesinden ibaret olduğunu ve yemek yapmayı bilen arkadaşlarının bundan çorba yaptığını aktaran Bekdaş, esaret altında geçen 3 yıl boyunca beslenmelerinin kötü ve yetersiz olduğunu belirtti.

Çinliler tarafından serbest bırakılmasının ardından Tokyo üzerinden memleketine telgraf gönderdiğini bildiren Bekdaş, “Kardeşim yaşadığıma inanmadı. Bana ailemin sahip olduğu tarlaların isimlerini sordu. Bunları yalnızca ailemiz biliyordu ancak onları söyleyince bana inandı.” ifadelerini kullandı.

Bekdaş, ailesinin kendisinden yıllarca haber alamadığını, bu nedenle Mardin Süryani kilisesinde gıyabi cenaze töreni düzenlendiğini öğrendiğini anlattı.​​​​​​​

Savaş sırasında yanına düşen bir havan topu nedeniyle vücudunun sol tarafında hala şarapnel parçaları taşıdığını vurgulayan Bekdaş, “Deseler ki; ‘yine harp olacak gider misin?’ Bugün 96 yaşında yine giderim.” şeklinde konuştu.