42 MADEN ŞEHİDİNİN İSMİ KARABÜK ÜNİVERSİTESİ’NDE YAŞATILACAK
KİMLİĞİNİ ÇIKARTAMAYAN 21 YAŞINDAKİ VATANDAŞ: “OKULA GİDEMEDİM, ASKERLİĞİMİ YAPAMADIM. BU HEP BÖYLE Mİ KALACAK?”
Elazığ’da küçük yaşta anne ve babasının ayrılması nedeniyle nüfusa kaydı yaptırılmayan Hazar Eprem, hayatının birçok alanında sıkıntı yaşadığını, başvurduğu hiçbir merciden olumlu sonuç alamadığı için mağdur olduğunu söyledi. Eprem, “Aslında varım ama dünya üzerinde yok görünüyorum. Okula gidemedim, askerliğim gelmiş hatta geçiyor askere gidemiyorum. Yarın öbür gün evleneceğiz. Yani bu hep böyle mi kalacak?” dedi.
Elazığ’da yaşayan Hazar Eprem 21 yıldır nüfusa kayıtlı olmadan hayatını sürdürmeye çalışıyor. Eprem birçok konuda sıkıntı yaşadığını dile getirerek mağduriyetinin giderilmesi için yetkililerden yardım beklediğini söyledi.
“ASLINDA VARIM AMA DÜNYA ÜZERİNDE YOK GÖRÜNÜYORUM”
Kimlik kartı olmaması nedeniyle sadece kamu kurum ve kuruluşlarında değil aynı zamanda hayallerine kavuşma konusunda da büyük problemlerle karşılaştığını belirten Eprem, “Aslında varım ama dünya üzerinde yok görünüyorum, hastaneye gidemiyorum, askerliğimi yapamadım, yolda polisle karşılaştığımda 2 gün nezarette yatırıp kim olduğumu araştırıyorlar, işe bile giremiyorum bu durumdan çok mağdurum yetkililere sesleniyorum, yardımcı olun” diye konuştu.
Eprem, defalarca nüfus müdürlüğüne başvurduğu halde olumlu sonuç alamadığını, sürekli olarak evrakların Ankara– Elazığ arası gönderildiğini ancak bir türlü bir sonuca varılmadığını söyledi.
“SURİYELİLER GELDİ ONLARI BİLE VATANDAŞ YAPTILAR”
Hazar Eprem şunları söyledi:
“Şimdi benim annem babamın 2. eşi olduğu için ben 1 yaşındayken ayrılmışlar. Bu yaşıma kadar hiç görmedim, 3 buçuk yıl önce sadece ölüm haberini duydum. Kimlik almama nedenleri nedir bilemiyorum beni bir köşede unuttular mı? Hani nasıl desem baba vicdanına kalmış bir şey çocuk yaşta alması gerekirken almamış. Anneme şu gün gidelim bugün gidelim diyerek yapmamışlar bir türlü. Sonra zaten 15 yaşıma geldim. 15 yaşımdan beri uğraşıyorum ve şu an 21 yaşındayım. Elazığ İl Nüfus Müdürlüğü’ne gittik. Önce tuttular, kağıt istediler. Gittik Malatya’dan kâğıt aldık, geldik. Ne dedilerse yaptık. Kemik muayenesi, kemik testi. Ama sürekli olarak Ankara’ya kâğıt gönderiyorlar, kağıt alıyorlar. Bugün çıkacak, yarın çıkacak diye kimse bizimle uğraşmıyor. Kimse bakmıyor, durumumuzu anlamıyor. Yani ben bu Türkiye’nin vatandaşı değil miyim? Suriyeliler geldi onları bile vatandaş yaptılar. Devlet büyüklerimizden yardım bekliyoruz. Buradan İstanbul’a gittik. İstanbul’da ablamla beraber nüfus müdürlüğüne gittik, işte durumumu anlattım. Adam sadece kafasını kaldırıp tek kelime etti, ‘Kardeşim biz bir şey yapamıyoruz Allah yardımcın olsun.’ Ankara’da yine aynı nereye gitsem ‘Allah yardımcın olsun’ diyerek başlarından savdılar. Yani buna bir çözüm bulmalarını istiyorum. Okula gidemedim, askerliğim gelmiş hatta geçiyor askere gidemiyorum, askere gitmek istiyorum. Yarın öbür gün evleneceğiz. Yani bu hep böyle mi kalacak? Polislik bir durum olduğunda ‘kimliğin nerede’ diyorlar. ‘Kimliğim yok’ diyorum, inanmıyorlar. 2 gün nezarette yatırıyorlar, tekrar çıkıyoruz.
“DNA TESTİNİ KARŞILAYACAK GÜCÜM YOK”
Ortaya koyabileceğim bir kimliğim yok. Ben buyum diyemiyorum. Adam bana dönüp diyorlar ki sen yaşamıyorsun. Türkiye’de yoksun, dünyada yoksun. Devlet büyüklerimizden yardım bekliyoruz. Benden DNA testi istendi, babamla beraber öz babam mı değil mi diye. Benim bunu yapacak gücüm yok, 15 bin lira para istiyorlar. Benim bunu ödeyecek gücüm de yok. Kimliğim olmadığı için çalışamıyorum. Babam da çalışan biri değil. Ailemin de maddi durumu ortada. İstanbul’da sahne alıyorum, klibim çıkacak. İnşallah güzel yerlere geleceğim. Ama kimlik olmadığı için ne bir işe girebiliyorum ne kendi mesleğimi yapabiliyorum. Hiçbir şekilde bir şey yapamıyorum yani devlet büyüklerimizin el uzatmasını istiyorum bu işe.”
