İYİ Parti’de Deprem: 8 Kişi İstifa Etti!
Türkiye İşçi Partisi’nde Toplu İstifa!
Türkiye İşçi Partisi’nin (TİP) Ağrı, Diyarbakır, Batman, Dersim, Mardin, Muş, Siirt ve Van il örgütleri ile İstanbul ve İzmir’in de aralarında bulunduğu çok sayıda il ve ilçe örgütü yöneticileri partiden istifa etti.
Türkiye İşçi Partisi’nde çok sayıda il ve ilçe örgütü ile yöneticisi ortak açıklama yaparak partiden istifa ettiklerini duyurdu. Açıklamada madde madde eleştiriler de sıralandı.
“Kılavuz” isimli internet sitesinden yapılan açıklamada “Türkiye İşçi Partisi’ni yöneten grup, devrimcilerin eleştirilerini kapsayıcı ve çözüm odaklı bir yaklaşımla ele almayı reddetmiştir. TİP’in ulaştığı kitleyi siyasal mücadelede etkili devrimcilere dönüştürmek yerine, dar bir kliğin yönettiği ve üyelerin yalnızca ‘iş yapacak kafa sayısı’ olarak nesneleştirildiği bir örgütlenme ve siyaset yapısı tercih edilmiş ve bu tüm partiye dayatılmıştır” denildi.
Gazete Duvar’a açıklama yapan TİP yönetimi, bu akşam yapılacak Parti Meclisi toplantısı sonrası konu hakkında açıklama yapacaklarını belirtti.
Kılavuz isimli sitede yayımlanan istifa metninde, partiye yönelik eleştiriler özetle şöyle iletildi:
‘PARTİ ÖNDERLİĞİ SEÇİMLERİ VE PARLAMENTER SİYASETİ ÖNCELİKLİ HÂLE GETİRDİ’
Siyasette emekçilerin temsil edilmediği ve düzen muhalefetinin toplumda iktidara karşı biriken öfkeyi yansıtamadığı koşullarda 2018 yılında Kürt siyasi hareketiyle yapılan başarılı bir ittifak sonucu Meclis’te siyaset yapma olanağı kazanan TİP, meclis performansı ve elde ettiği yeni propaganda kanallarıyla ciddi bir politik etki yaratmış, çok sayıda yeni üye ve taraftar kazanmıştır. Ancak, bu olumlu ve etkili başlangıca rağmen, 2018’den beri biriktirilen güç ve kazanılan üye toplamı korunamamıştır. Parti önderliğini üstlenen kadrolar, işçi sınıfı ve yoksul kesimler arasında kalıcı ve devrimci bir örgütlenmeye yönelmek yerine seçimleri ve parlamenter siyaseti öncelikli hâle getirmiş, TİP’in politik söylem ve eylemini düzen içi reformist siyaset pratiklerine başvurarak kurmayı tercih etmişlerdir. Kitleselleşme ve büyüme hamlesinin niteliği, temas edilen kitlelerin ve kazanılan üyelerin hangi araçlar kullanılarak siyasallaşacağı, ihtiyaç duyulan örgütsel dönüşümün nasıl gerçekleşeceği gibi tartışmalar, suni bir şekilde “içe kapanma/dışa açılma” ikilemine sıkıştırılarak engellenmiştir. Dolayısıyla, eksikler ve yanlışlar basit hatalar olarak değil, parti önderliğinin bilinçli tercihlerinin sonuçları olarak ortaya çıkmıştır.
‘STATÜKOCU BİR ZİHNİYET PARTİDE HAKİM KILINDI’
Parti üyelerinin ciddi emeğiyle elde edilen büyüme, siyasal-teorik üretimin ve ideolojik mücadelenin ihmal edildiği, kolektif politik aklın üretilip yaygınlaştırılmadığı, örgüt içi işleyişin katılımcı biçimde uygulanmadığı koşullarda yine çok kısa sürede kaybedilmiştir. Aynı süreçte, örgütsel ve siyasal sorunlara karşı yapıcı eleştirel tutum takınan parti üye ve yöneticileri, parti merkezinde bir statüko oluşturan yöneticiler tarafından tasfiye edilmeye çalışılmıştır. “Hizip”, “dar örgütçülük”, “partiyi anlamamak” gibi çeşitli yaftalar kullanılarak bir baskı ortamı yaratılmış ve tüm parti üyeleri için tartışma süreçlerinin önü tıkanarak eleştiri-özeleştiri mekanizmaları da büyük ölçüde ortadan kaldırılmıştır. İdeolojik/siyasal üretimin kolektif olmasına ve sürekliliğini sağlamaya dönük çabaların engellenmesinin yanı sıra bu faaliyetlerin dar bir alana sıkıştırılması, kimi yöneticilerin ve üyelerin “parti elitleri”ne dönüşmesine de yol açmıştır.
Başarısız olduğu birçok örnekte kanıtlanmış olmasına rağmen partinin tartışılamaz sahipleri gibi hareket eden yöneticilerin TİP’e dayattıkları anlayış, sadece birkaç kişinin herhangi bir öneriyi, uyarıyı, eleştiriyi dikkate almadan partinin tümünü belirleyen kararları verdiği bir örgütsel statüko yaratmıştır. Bu statükoyu koruyan yöneticiler; belirlenmiş isim listelerini delegelerin önüne koyarak partinin yetkili kurullarını seçtiren, parti merkezine gönderilen yüzlerce örgütsel-politik raporu adeta bir kara deliğe hapseden, parti yöneticileri hakkındaki eleştirileri ve raporları örgüt komiteleri ve disiplin kurulları marifetiyle kapatan, parti tüzüğünü “parti çok büyüdü” gibi çeşitli bahanelerle işlevsiz kılarak kararların ve yöneticilerin denetlenemediği bir zemin oluşturan, üyelerin fikirlerini partinin tümüne ulaştırmalarını sağlayacak kanalları tıkayarak siyasi tartışmaları tekil üyelerle üst kurullar arasına sıkıştıran bir yöntemi partililere dayatmıştır.
‘ÖNCE BÜYÜYELİM SONRA KADROLAŞIRIZ’
Sosyalist devrimci mücadelede insanların “komünist kadro” niteliği kazanmasını sağlayacak adımlar, parti merkezi tarafından “kitlesel parti öyle olmaz” bahaneleriyle bilinçli olarak hayata geçirilmemiştir. TİP’in sayısal büyümesinin kadro sorununu çözeceği tezi ileri sürülmüş, “önce büyüyelim sonra kadrolaşırız” anlayışı kadro-kitle diyalektiğinden uzaklaşılmasına ve kitleselleşen parti içinde kadro yetiştirme hedefinin ikincil hâle gelmesine yol açmıştır. Bu tercih, TİP’e üyelik başvurusu yapan binlerce kişinin sosyalist dünya görüşü ve devrimci örgüt kültürü edinmesini engellemiş; kariyerist eğilimler, bireysel performanslar, küçük burjuva elitizmi ve sağ siyasal sapmalar parti içinde vücut bulmuştur. TİP’e katılan genç üyeler partinin ve sosyalist mücadelenin geleceğine öncülük yapacak Marksist-Leninist devrimci kadrolar hâline getirilememiş, partinin günlük işleriyle tüm enerjisi tüketilen üyelere dönüşmüştür. Bununla birlikte, üyelerin partiye aidiyet ve sorumluluk duygusu azalmış, yoldaşlık ilişkileri ve parti içi seçim süreçleri güvenilmez hâle gelmiş ve parti, kuralsızlık silsilesine mahkûm edilerek çok sayıda devrimci kadro partinin dışına düşürülmüştür.
Farklı ideolojik koşullanmaları ve örgütsel tecrübeleriyle TİP’e katılan ve politik motivasyonunu çoğunlukla AKP karşıtlığından alan üyeler, ideolojik ve siyasal başlıklarda tutarlı bir sınıf, demokrasi ve toplumsal cinsiyet perspektifine sahip olmadan partiye katılmışlardır ve bu durum siyasetin doğasına uygun kabul edilebilir. Parti merkezi, bu üyeleri sosyalist ideoloji ve devrimci örgüt kültüründe birleştirmeyi öncelik hâline getirmemiş; bu tercihin bir sonucu olarak binlerce insanın ilk üye olurken taşıdığı dinamizmi de tüketmiştir. TİP programına, örgütsel kültürüne, siyasal söylemine yabancı olan üyeler, sosyalist ideolojinin ve devrimci bir politik hattın takipçisi hâline getirilememiş; parti, birçok örnekte sosyalist ideolojiye ve kültüre dışsal sayılabilecek bir politik etkinin altında kalmıştır. İdeolojik ve örgütsel bilinç kazandırılamayan üyeler, örgüt içi işleyişte diğer üyelerle de ciddi örgütsel sorunlar ve politik ayrışmalar yaşadıkları gibi anlık kararlarla ve basit işlemlerle parti üyeliklerini sonlandırabilmişlerdir.
İmzacılar şöyle:
TİP Ağrı İl Örgütü
TİP Amed İl Örgütü
TİP Batman İl Yönetimi
TİP Dersim İl Örgütü
TİP Mardin İl Örgütü
TİP Muş İl Örgütü
TİP Siirt İl Yönetimi
TİP Van İl Örgütü
Abdullah Aslı – Iğdır İl Yönetim Kurulu Üyesi
Ahmet Derinsu – Iğdır İl Yönetim Kurulu Üyesi
Ahmet Gire – İstanbul Kadıköy Caferağa Mahalle Temsilcisi
Anıl Eren Pekesen – İstanbul Kartal Yönetim Kurulu Üyesi
Anıl Utku Yıldırım – İstanbul Beylikdüzü Yönetim Kurulu Üyesi
Aylin Doğan Gül – İstanbul Avcılar İlçe Örgütü
Baran Panzeroğulları – Muğla Gençlik Sorumlusu
Beyza Nur Öztürk – İzmir Buca Hukuk Sorumlusu & Adalet İçin Hukukçular İzmir YK Üyeliği
Burak Çetiner – İstanbul Kadıköy Göztepe Mahalle Temsilcisi
Büşra Türer – Bağcılar İlçe Yöneticisi
Can Görtan – İstanbul Kadıköy İlçe Örgütü
Cansu Demir – İstanbul Gaziosmanpaşa İlçe Örgütü
Cansu Yıldız – İstanbul Küçükçekmece Yönetim Kurulu Üyesi
Çiğdem Özdemir – İstanbul Sultangazi İlçe Sekreteri
Ekin Yavuz – Adalet İçin Hukukçular
Enes Kuruçay – İstanbul Bahçelievler Yönetim Kurulu Üyesi
Eren Çağlar Başbağ – İstanbul Kartal İlçe Başkanı
Furkan Kaçmaz – Kars İl Sekreteri
Gaye Bulut – İstanbul Kadıköy Acıbadem Mahalle Temsilcisi
Gün Çağ Aydın – Parti Meclisi Üyesi
Güneş Harputlu – İstanbul Kartal Yönetim Kurulu Üyesi
Hakan Akay – İstanbul Bağcılar ilçe Başkanı
Hamza Mete – Şırnak İl Sorumlusu
Hasan Karadeniz – İstanbul Beyoğlu Yönetim Kurulu Üyesi
Hüseyin Demir – İstanbul Gaziosmanpaşa İlçe Örgütü
İlayda Naz Karataş – İstanbul Bağcılar Kadın Sorumlusu & Adalet İçin Hukukçular
İlke Turaç Dolu – İstanbul Küçükçekmece Yönetim Kurulu Üyesi
İrfan Balık – Kürt Sorununda Barış ve Eşit Yurttaşlık Komisyonu
Kemal Salman – Yurtdışı Örgütü Disiplin Kurulu Üyesi
Metehan Akman – İstanbul Ataşehir İlçe Sekreteri
Müslüm Etleç – Erzincan İl Örgütü
Müslüm Karasu – İstanbul Sultangazi Yönetim Kurulu Üyesi
Nadir Şeran – İstanbul Sultangazi Yönetim Kurulu Üyesi
Nihat Doğangün – Kars İl Başkanı
Nur Sancaktar – İstanbul Güngören İlçe Başkanı
Onur Emre Yağan – Kürt Sorununda Barış ve Eşit Yurttaşlık Komisyonu
Ozan Dolaş – İstanbul Küçükçekmece İlçe Sekreteri
Pervin Eryılmaz – İstanbul Bakırköy İlçe Başkanı
Raife Yılmaz – Kürt Sorununda Barış ve Eşit Yurttaşlık Komisyonu
Rıdvan Çöpürkaya – İstanbul Küçükçekmece İlçe Başkanı
Rıdvan Gül – İstanbul Avcılar İlçe Örgütü
Rıdvan Uzun – İstanbul 3. Bölge Emek Çalışmaları Sorumlusu
Sinan Köksal – İstanbul Sultangazi Yönetim Kurulu Üyesi
Sonat Ergür – İzmir Menemen Yönetim Kurulu Üyesi
Taner Andağ – İstanbul Başakşehir İlçe Başkanı
Tuğrul Uçak – İstanbul Bahçelievler İlçe Başkanı
Umut Taş – İstanbul Başakşehir Yönetim Kurulu Üyesi
Ümit Bayrak – Toplumcu Mimar Mühendis Şehir Plancıları
Zehra Taş – İzmir Çiğli Gençlik Sorumlusu
Zelal Soylu – İstanbul Küçükçekmece Yönetim Kurulu Üyesi
Zeynep Demir – İstanbul Güngören Yönetim Kurulu Üyesi
Zilan Yıldırım – İstanbul Ataşehir İlçe Örgütü
Zülfü Yazar – Elazığ İl Sorumlusu
Kaynak: BİRGÜN
